Kałyna-małyna

Kałyna-małyna ni sładka, ni horka,
Oj tam zapłakała sołdatskaja żonka.
Wona zapłakała, horko zarydała,
Łjubyła j kochała, w sołdaty j otdała.

Buty sołdatom duże neprosto –
Potribno buty wysokoho zrostu,
Szczob u formi narjadnij ity na paradi,
Szczob usi, chto ce baczyt, buły sprawdi radi!
Duże neprosto buty sołdatom –
Treba tiło swoje wmity zamaskuwaty,
Tycho sydity za hustymy kuszczamy,
Znenacka poczaty bij z worohamy!
Raptowo poczaty
Bij z worohamy!
Rukamy, nohamy i, nawit, zubamy
Smiływo poczaty bij z worohamy!
Ta kraszcze, szczob z worohom bij poczynaty,
Treba maty hranaty ta awtomaty.
Tanky, rakety, radary, harmaty,
Korabli, litaky – use treba maty!

J otdała w sołdaty pid horod Warszawu,
Pid horod Warszawu, de b’jut barabany.
De b’jut-wybywajut, hromko j wymowljajut,
Rozumiwskych chłopciw w sołdaty pryjmajut.

Duże poczesno buty sołdatom –
Na prowokaciji ne zapadaty!
Nechaj na paroli szpyhun zazichaje –
Dlja ńoho sołdat nasz paroliw ne znaje!
Buty sołdatom duże poczesno –
Na wsi zapytannja dawaty widpowid czesno.
Jak pro medali wdoma chtos zapytaje –
Slid czesno kazaty, szczo medałej nemaje!
Nemaje medałej,
Medałej nemaje!
Jakszczo mama, czy tato, czy brat zapytaje –
Slid czesno kazaty, szczo medałej nemaje!
Nasprawdi medali ne potribni nikomu,
Potribni: podjaky wid wojenkomu,
Znaczky, ordeny ta widpustky dodomu,
I krutyj dyzajn dembelskoho albomu!

Za oteckym synom batko j maty płacze,
A za syrotoju czornyj woron krjacze.
Za oteckym synom brattja, brattja ta sestryci,
A za syrotoju diwky, diwky-żalibnyci.