Czornomorec', matinko, czornomorec',
Wywiw mene bosuju oj na morozec'.

Wywiw mene bosuju ta j pytaje:
– Czy je moroz, diwczyno, oj czy nemaje?

– Oj nema morozu, tilky rosa,
A ja mołodeseńka oj stoju ja j bosa.

Prostojała niczeńku ta j bajduże,
Bo ja czornomorczyka oj łjubłju ja j duże.

Do poroha niżeńky prykypajut',
Diwku dribni slizońky oj obływajut'.

Ja ż dumała, matinko, panuwaty,
Dowełosja, matinko, oj horjuwaty.

Czornomorec' p’je! Czornomorec' b’je!
Czornomorec' rozrywaje serce moje!