Nu os' i vse, ostanniy trek, ostanniy den,
Koly znykav u tysyachach, miriadach pisen,
Koly zapysuvav holos, yakyi rvavsya na volyu,
Zaspivaty shche raz vostannye sobi dozvolyu.
Dozvolyu sobi bezumstvo nochey,
Ne vymykay, chastishe ty tysny na "Play",
Nakley im’ya moye ty u sebe na stinach,
Bo ne pobachysh ty yoho u muz. mahazynach,
Bo ne format ni dlya repu, ni dlya inshych zanriv,
Ne chytayu pro vulyci, y ne spivayu harno,
Ne znayu not, rekording studiy tez ne znayu,
Vse, shcho ya mayu, – dyvnyi obraz na im’ya Noizy Minor.
Zihrayu v vashu hru, vmykayuchy svoyi pravyla,
Zitru usi zakony akuratno rozstavleni,
Stado aktyvno svoye vyrazyt' stavlennya,
Dumka yich stoyatyme v cherzi dumok ostannoyu.
Rep-huru meni skazut': "Nulovi skilz i flou,
Tvoya technika slabenka i rymuyesh chrinovo,
Odna lysh forma vazlyva, vmist ne obov’yazkovo,
Dumkamy farshyruvaty, ne potribno, dlya choho?"
A potim cey albom pochuye profi zvukach,
I skaze, shcho chastot brakuye meni to tut, to tam,
I vzahali vse zvedeno bezdarno,
Zvuk deshevyi, plastmasovyi i zvuchyt' yakos' nespravzno,
Ta ya i dosi pam’yatayu iz choho vse pochynalos',
Tomu krytyky zasunte svoyu krytyku podali,
A yakshcho ty taky chochesh shchos' lyapnuty ne po suti,
Zapyshy na mikrofon i sam ze potim posluchay.
Bo yakshcho vsim dozvolyaty plyuvaty u vlasnu mriyu,
To vona taky pomre, ne vstyhnuvshy narodytys',
Ne roztrachuy ty yiyi na nepotribnych lyudey,
Na zlo usim yiyi tyahny, zyvy sered cych pisen.

Pislya cych sliv kilkist' potenciynych sluchachiv,
Popovzla unyz i zmenshylas' u kilka raziv,
Nu shcho z, ne buty meni nomerom pershym u chit-paradach,
Och, yak sumno, chto z mene teper rozradyt'?
Dayte poradu: yak ze buty? Shcho robyty?
Bez slavy i bez hroshey, serdec' fanativ vidkrytych,
Zavtra vstanu zranku y ponesu ce demo na Mun Rekords,
I potraplyu v shou-biz, stanu zirka, yak Kamyens'kych!
Nache Lens'kyi Pushkina – romantyk do mozku kistok,
Stan dushi – zminna konstanta, os' takyi oksyumoron,
Hiperbolichni porivnyannya, metafory i synekdochy,
Zvoroty, shcho daly mozlyvist' sercyu dychaty.
A bilshist' dniv – prosto budni minoru,
Dlya tebe kozne slovo, zlovy yoho u povtori,
Istoriyu svoyu perekazav cymy virshamy,
Dyakuyu, do zustrichi, z vamy buv Noizy Minor.