Usim pryvit, znovu kilka minornych sliv,
Zaraz dop’yu rom-kolu, a todi vklyuchu cey bit,
I postarayusya z vamy buty, yak zavzdy vidvertym,
Postarayus' ne zaplutatys' u liniyach mertvych.

Momenty dychaty zavazaly,
Otruyne zalo, shcho kololo tak bezzalno,
Vytyah i neshchadno vykynuv, ya proshchavsya
Z lyud'my, shcho napuskaly na mene vdavane shchastya.

Shche raz pryvit, mene zvaty Noizy Minor,
Toy, shcho z dytynstva chotiv buty nezvychaynym,
Shcho zalyshavsya postiyno doma samotnim,
Toy, shcho iz nepovnoyi sim’yi malenkyi chlopchyk,
V sim’yi, shcho ne znala dostatku materialnoho,
Viryv u lyudey, ya viryv v nych do ostannoho,
Inshoho ne treba bulo, shchob vidchuty shchastya,
Prosto ne zvertav uvahy y bulo dostatno.
Na foni lyubovi do lyudey – zachattya mriyi,
Yaku trymav u serci z dytyachym zavzdy nayivom,
Nezvazayuchy na te, shcho z chasom lyubov znykala,
Lyudy – ne lyudy, navkolo odyn lysh kamin.
Y vony tvoryly tez, zapysuvalys' na studiyach,
Cina odnoho treku – nishcho, bo hroshey kupa ye,
Nikoly ya dozvolyty sobi c'oho ne mih,
My zyly v riznych svitach, ya dyvyvsya u inshyi bik.
Dovodylos' pracyuvaty z dev’yaty do dev’yaty,
I vse odno meni vdavalosya vlizaty u borhy,
Shchob nazbyraty chocha b trochy, shchob slova ci dolizly,
Kriz' kanaly Internetu, u vashi usi efiry.
Ne virysh, napevno, ya v pryncypi, y ne zdyvuyus',
Ya tez ne viryu v vas, plastmasovi mertvi lyudy,
Zabuly sebe, zahubylysya u cynizmi,
Ne dyvytys' uverch, pohlyadamy tilky vnyz vze.
I ne bulo navit' toho, chto mih by navchyty daty zdachi,
Zakryvayuchi ochi prosyv Boha pobachyty
Vsyu nespravedlyvist', vse nenakazane zlo,
Yake tvorylosya navkolo i zminyty choch shos',
A potim na zemlyu y nohamy meni v oblychchya,
Dyvni moyi sproby vstyhnuty chocha b prykrytys',
Visim cholovik, odyn ya – vse spravedlyvo,
Dyakuyu, lyudy, ya zrozumiv, shcho vy tvaryny.
Choch ne vsi, ta vse z taky tak bahato,
Y zustrity lyudynu zyvu ce dlya mene svyato,
I de vy? A? Zapytuyu ya vas – de vy?
Chomu u cych stinach parshyvych zavzdy tak temno?
U tembri holosu sprobuy mene zlovyty,
Chocha b shche odnu sprobu zroby, ne zalyshy tut,
Ne zalyshay mene pid chornym nebom
Bez strumu, shcho pryvodyt' u ruch moye chvore serce.

Ya tut odyn, zavzdy odyn,
I pohlyad miy, shcho lovyt' pohlyady vashi pusti,
Dytyachyi smich, ty vidpusty, ne biysya staty dytynoyu znov.
Ydy proty vsich, mriyu svoyu, ne vidpuskay, ne vbyvay ty yiyi.
Ne vbyvay mriyu svoyu...