Dlya choho nochamy cholodnymy ya ne spav?
Dlya choho namahavsya diyty taky do kincya?
Dlya choho vid usich prychovuvav svoyu mriyu?
Dlya choho ya zyvu i dlya choho usi ryadky ci?

Ty zapytayesh mene chto ya i zvidky ya vzyavsya,
I dlya choho cymy notamy hoduyu tvoye serce,
Dlya choho vytrachav milyardy svoyich hodyn,
Aby do vas kuplety ci taky zmohly dopovzty.
Dlya choho podychav iz holodu kilka tyzniv,
Kupyv cey mikrofon i potim ne mav shcho yisty,
Vbyvstvo sebe samoho – zarady choho?
Dlya choho ya prykovuvav sebe do mikrofona?
Vidmovlyayuchys' vid druziv, chovayuchys' vid lyudey,
Iz bolem prokydayuchys' zranku kozen nastupnyi den,
Dozvolyvshy sobi realnist' cyu sered pisen,
Pobuduvav svoye zvalyshche iz mriy ta idey,
Nad yakymy vsi smiyut'sya – ce dytyachi fantaziyi,
Tvoya muzyka nikomu ne potribna, pobachysh ce,
Zhasne vse, chasu trochy y perehoryt',
I poverneshsya ty u nash "neidealnyi svit".

Oce tak idiot, klyatyi idealist,
Zabyi na svoyi virshi, spynoyu do nych ty povernys',
"Bud' realnym, chuvak, pora vze vyrosty,
A ne zaymatysya fihnoyu typu tam poshuku shchyrosti".
V sercyach lyudey, v yakych i dosi ya viryu,
Nu, ne moze z tak buty, shchob zalyshavsya odyn ya,
Ya vyinyav iz sebe pravdu usyu nazovni,
Raptom pobachu ya nebo bez c'oho bolyu.
Dlya choho vyimayu iz sebe ce na poverchnyu?
Dlya choho zalyvayu alkoholem bil nesterpnyi?
Tak vperto na verch tyahnu sebe shchodenno,
Vidvertymy ziznannyamy za pryncypom kreshchendo.
Tak lehko zhadaty use svoye mynule,
Dumky, shcho duze chasto ne dayut' meni zasnuty,
Mynule, yakoho chastkovo i ne bulo,
Dytynstvo naodynci z optymizmom u maybutnye.

I bat'ko-alkoholik, yakoho i ne bachyv,
Ridnyi miy tatus', ne chvylyuysya, ya vse probachyv.
Shcho tut takoho? Zminyty na alkohol
Matir z novonarodzenym synom – zvychayna norma.
I potim pishov ty, povernuvsya lyshe raz,
Dlya choho? Aby potim znovu znyknuty nazavzdy?
Aby potim ya boyavsya zapytuvaty pro pravdu,
Shchob ne zlamaty idealiv, yakym poviryv rano,
A potim v serci rany, yaki chovav staranno,
Yaki ne hoyilys' navit' koly stavav ya starshym,
Yaki teper distav ya, virshamy i lystamy,
Shcho rozmalovani chorno-bilymy koloramy,
Yaki chovayu v ramky nikneymu "Noizy Minor",
Nikchemni namahannya zabuty vsyu realnist',
Yaka teper shchoranku zorstoko y bezdohanno
Dopomahaye toptaty vsi moyi mriyi nohamy.

Nu, tak, avzez, vyhidno lyty slozy,
I takym chynom prokladaty uspichu dorohy,
A potim populyarnist', fanaty y kupa hroshey,
Ce prosto smishno, zamovchit', bud' laska, dosyt'.
I, mabut', tekstu bahato, komus' tyazko napryahaty,
Svoyi zvyvyny dlya toho, shchob vidchuty choch kraplyu,
Chocha b vidsotok us'oho, shcho zvuchalo u muzyci,
U vidvertych akordach, shcho z Internetu zahruzyat'sya.