Jak my żywemo

My do rynku rik za rokom
idemo newpynnym krokom.
I chocz win nam wyłazyt bokom,
ałe uspichy je też:
je w nas prapor, ridna mowa,
nasza bidnist tymczasowa...
I kołys nam bude klowo,
jak w Anholi j Banhładesz.

Wzahali tam, w tim Łaosi,
wsi i dosi holi j bosi,
i use tam majut w nosi,
krim bananiw ta u-szu.
A za nas parłament dbaje –
i hoduje, i wdjahaje,
i rehuljarno nas wzuwaje,
i nawiszuje łapszu.

My szczasływi z joho płaniw –
i ne treba nam bananiw.
On, u Birmi – wsi bez sztaniw.
A szczo, my hirszi, jak wony?
Tut nam wypało wrodytys...
I teper nema de ditys.
Otże, musymo hordytys –
to nawiszczo nam sztany?

Ukrajina – ce Jewropa
(jak naprawo jty wid Czopa).
Ot prawda, bilja Konotopa
trochy swojich je probłem...
Ta jak mysłyty łohiczno,
w nas use ne tak trahiczno,
bo my heopolityczno
u Jewropy wyhrajem!

W nas tut, w centri, jak u raju,
a ti szwedy des tam skraju.
I wzahali ja sumniw maju,
szczo tam wmijut hopaka.
My chocz bidni, ałe hordi.
Nam ne treba jichnich "fordiw".
My j sami czerwonomordi
wid borszczu iz burjaka.

Os wony żywut tam czesno,
i duchowno, i tiłesno...
Nu komu to interesno –
szczo ne krok – "pardon", "mersi"!
A w nas tut kożen sprawu znaje –
chtos wynosyt, chtos chowaje,
chtos tikaje, chtos łapaje –
i zadowołeni usi!

Wzahali, jakby ne krały,
w nas by ljudy nic ne mały.
On, maszyn ponakupljały –
wże j po misti ne projdesz!
Zaraz wsi wkładajut sowist
u majno i neruchomist.
A sumlinnja i swidomist –
ce dlja nehriw u Banhładesz.

Komunisty wmiły krasty:
szczob samym z kriseł ne wpasty,
j szczob narodu ne propasty –
łysz by wiryw w Switłu Put.
A nowi, jak sja dorwały,
tak wse szwydko rozikrały,
szczo kołys w CK ne znały,
jak po-sprawżńomu kradut!

I teper wony szczasływi –
krajni prawi, krajni liwi...
Wse w Nju-Jorku j Tel-Awiwi
pochowały i – ku-ku!
I chocz na nych nemaje kary,
ta wże płaczut po nych nary.
Bo wsi wony w Stepana Chmary
je w błoknoti u spysku!

My znow pidem hołosuwaty,
szczob toj urjad pominjaty.
A ja poradu choczu daty,
szczob na barter jich minjat:
na jakus konkretnu sprawu –
na szkarpetky, naftu, kawu...
Os todi ja za derżawu
czystyj spokij budu mat!