Dała matuseńka swomu synoczkowi
Ranńoji p’jatnyci
30 kopijok do szkoły,
A jak prowodżała,
U dwerjach kazała:
"Dywysja posnidaj,
Dywys', ne zhuby jich, Mykoła".
Wzjała u żmenju,
Pokłała w kyszenju,
I mowyła:
"Djakuju!"
Mamyna czemna dytyna.
Mama usmichałas',
A dolja smijałas',
Bo neszczasływa buła
Ta jiji kopijczyna.

Pryspiw:
Czao, rahacco, czao (4)

W szkilnomu bufeti
Na kożnij kotłeti
Stojaw newmołymyj
Widbytok mynułoho tyżnja.
Za prymchoju doli,
Distałas' Mykoli
W bufeti u szkoli
Fatalna kotłeta torisznja.
Jakby tak ne chtiłos',
Na tim by j skinczyłos'
Na tuju kotłetu znajszły
By jakyjs' porjatunok
Ta skysłu smetanku,
Rozbawłenu zranku
Ne wytrymaaw bidnyj Mykołkin
Otrujenyj szłunok.

Pryspiw

Rozbyta doroha,
"Szwydka dopomoha"
Pryjichała pizno,
Bo w bakach ne stało benzyny.
Chirurhy w likarni
Starałys' ta marni
Buły jichni sproby
Żyttja wrjatuwaty dytyny.
Łeżyt' u pakunku
Kotłeta iz szłunku
Wid sokiw szłunkowych
Wona ne zminyłas'.
Derżawni kotłety,
Szczo jdut' u bufety,
Dlja toho i robljat',
Szczob żyty na switi ne chtiłos'.

Pryspiw

Wełyka pererwa,
Biżat' pionery,
Szcze zowsim nedawno
Tut bihaw Mykoła.
Biżat' do bufetu,
Szczob z’jisty kotłetu,
A bidnyj Mykoła
Ne bude wże jisty nikoły.
Matusja rydaje,
Storinky hortaje
W szczodennyku syna,
A w ńomu ż
Ni dwijok, ni trijok.
Jakby ż wona znała,
Nikoły b ne dała
Jedynomu synu do szkoły
Tych 30 kopijok.

Pryspiw