Pryspiw:
Kiłometry tras, połotna dorih,
Wsi wedut' w odyn jedynyj bik,
Misce, nemaje de koloriw
Łaskawo prosymo u misto czorno-biłych sniw. (wes' kupłet – 2)

U newidomych krajach, newidomij krajini,
Żyw sobi odyn chudożnyk, małjuwaw dywni kartyny,
Hodyny, dni, zachłynajuczys' u farbach,
Szukaw sebe w połotnach pryczudływych nezwyczajnych.
Noczamy ne spaw, son jomu ne potriben,
Wse, szczo potribno, – kolory na palitri,
Wsi dni spływały u perepłetinni farb,
Molbert zamist' pary oczej, szczo znały prawdu.
Win jich zabuw, zabuw, szczo buło do toho,
Żyttja joho teper – terytorija bez łjudej, widtodi
Żodna łjuds'ka dusza ne stupała
W joho majsternju, w cej samotnosti zamok.
Win oslip, chudożnyk bilsze ne baczyw,
Wid temrjawy, jakoju otoczyw sebe, u jaszczyk,
Schowawszy poczuttja j use swoje mynułe,
Na pidłozi pljaszky, szczo ne dajut' jomu zasnuty.

Pryspiw

Jszły misjaci, za nymy czas bih rokamy,
A nasz chudożnyk ne mih bilsze małjuwaty,
Jedynyj promiń, szczo dawaw bidnomu switło –
Zhas, nazawżdy, widobrażeń ne wydno.
A z czasom zabułysja kolory,
Zabuw, jakymy farbamy kołys' win tworyw,
Zahruznuwszy u dwoch, jaki win szcze ne zabuw,
Stworyw nuarnyj swit, u widczaji joho sut'.

Zachid soncja czorno-biłyj i schid soncja też,
I nemaje żodnych znaczeń kolir łystja derew,
Czorno-biłe nebo j zori, czorno-biłe wse,
Czorno-bili inkrustaciji prykrasyły serce. (wes' kupłet – 2)

Ce misto, jake pobuduwaw win u sni,
Ce ostannja kartyna, jaku chudożnyk stworyw,
Teper win wże ne płacze, bo win teper ne odyn,
Joho zustrinut' łjudy z mista czorno-biłych sniw. (wes' kupłet – 2)

Pryspiw