Łabiryntamy wnutriszńoho ja
Natrapljaju na odyn i toj że kamiń,
Z kożnym razom ja znachodżu szczos' nowe,
Z kożnym razom widczynjaju bramy.
Podorożujuczyj monach,
Kudy twij proljahaje szljach?
Idu dorohoju mowczannja,
Idy zi mnoju i zabud' strażdannja...
Z neba upało pałajucze kołeso,
A des' za meżeju monachy idut'.
Krutyt'sja, wertyt'sja nawkoło łjudej,
Ne usim widkrywajet'sja istyny put'...
Ja sam idu cijeju dorohoju,
Ja ne rozdiljaju ni z kym poczuttja,
Nesu ja kaminnja, tudy, de krapłyna
Padinnjam z łystka narodyt' żyttja.
Ja jdu po wodi, a chtos' łysz smijet'sja,
Krapłyna wpade j nawkruhy wse zalljet'sja,
Toj, chto smijawsja – wtopywsja w sobi,
A ja wże ne chodżu, ja kupajus' w wohni...
Borot'ba wyprawdowuje nasze żyttja,
Ja pryjszow, szczob zakryty knyhu Sansary,
Witer zmin wże w dorozi i nema worottja,
Ce doswitniji prysmerky nowoji ery...
Wodolij zapownjaje swjaszczenni krynyci,
Szczob poczaty żyttja z nowoho łysta,
Duchu wicznoho chram, zołotiji dzwinyci
Prokydajut'sja w serci mołodoho mytcja...

Kolisnyceju Bohiw
Do Wałhały wicznych sniw,
Do forteci wsich snihiw –
Ne spynjajsja!..

Ridnyj zapowit
Szepocze soncja swit,
Swojeji doli nyt'
U dzerkało ranjaje...

W twojich nezajmanych snach
Ja poczuju hołos twij,
Switło u twojich oczach
Chaj zbenteżyt' podych mij...