Rozbudy mene pokłykom u nicz
Szumom doszczu, krykom ptachiw
Zakochaj chocza b na korotku myt'
Witrom pomiż dachiw

Ohorne peczal neprożytych dniw
Tuha moja serce hojdne
Biłym ptachom w nicz
Prolitajut' dni
Skilky jich szcze myne

Bil ostannich wtrat perelljet'sja w sny
Mertwi doszczi z neba wpadut'
Rozkydajut' w swit czorni smuhy dniw
J znowu zberut'sja w put'

Rozimknut' hromy sywi ruky chmar
Wdaryt' w wikno kłekit hrozy
I widczujesz ty na swojich wustach
Tilky tepło slozy

Ja znow ne powirju tobi
Des' zahubyłys' słowa
Ty dohorajesz w meni
Snom czorno-biłoho dnja

A zemlja łeżała kruhła i dostyhła nenacze ciła nota i moji poczuttja zahostrjuwałysja na kinczykach smerek. O, Boże mij, ja ż sama baczyła, jak płakały kwity wesnoju...
Czomu ż cej doszcz tak nasmijawsja z mene?