Ya spokiynyi, i tobi ne vdast'sya vyvesty mene z rivnovahy,
Tvoyi slova i vchynky ne varti moyeyi uvahy.
Ya spokiynyi, i vsi zovnishni rozklady i problemy,
Ne pronyknut' kriz' moyi vnutrishni tereny!
Ya spokiynyi, pro mene, mozesh i dali napryahatys',
Ta tobi navryadche, vdastsya blyzche do mene distatys'.
Popry vsi tvoyi spokusy, provokaciyi i pidstavy,
Ya lyshayus' spokiynym, yakym by ty ne buv lukavym.
Ya spokiynyi, vseredyni y nazovni, – vsyudy,
Mene ne vyvedut' z sebe ni obstavyny ni lyudy.
Chay ce bude obicyankoyu, a ne pustymy slovamy,
Chay ya budu yty do c'oho, dnyamy chy misyacyamy.
Ya spokiynyi z pryvodu c'oho, i z pryvodu vs'oho,
Ya ne napryahayus', bo ya viryu u Boha!
Ya spokiynyi, bo znayu, vse bude tak, yak maye buty,
I popry vse, ya postarayus' cyu istynu ne zabuty.

Pryspiv:
Ya spokiynyi.
Ya spokiynyi popry vse shcho vidbuvayet'sya navkolo.
Ya spokiynyi.
Ya spokiynyi popry vse shcho vidbuvayet'sya navkolo.
Ya spokiynyi.
Ya spokiynyi popry vse shcho vidbuvayet'sya navkolo.
Ya spokiynyi.

Ya spokiynyi, bo usvidomlyuyu, shcho vse vidnosno,
I te, shcho meni mozlyvo vydayet'sya zovsim ne znosnym,
Dlya kohos' inshoho, zvychaynyi plyn, zvychaynych rechey,
Ya mozu chymos' pereymatys', ale dlya inshych lyudey,
Moyi tryvohy y neharazdy, vyhlyadayut' ne suttyevymy,
Vony b miscyamy zi mnoyu pominyalys' myttyevo.
Ya Boha ne spokushayu, i na zyttya ne narikayu,
Bo vse mohlo buty y hirshe, i ya ce ne zabuvayu,
Ya spokiynyi, i ty mene ne spokushay, syl ne vytrachay,
Spilkuysya z takymy yak ty, mene ne zaymay!
U mene kupa sprav svoyich i ya vyrishuyu yich,
Tomu, bud' laska, ne zmushuy, mene braty na dushu hrich:
Pohane dumaty, zle tvoryty i hovoryty nepotribne,
Ruynuvaty svoyu dushu, i stavaty duchovno bidnym.
Ya spokiynyi, i ne radzu tobi cey fakt minyaty,
Ya spokiynyi popry vse shcho ty mozesh zrobyty chy skazaty!

Pryspiv

Ya spokiynyi, bo vse shcho treba dlya shchastya, u mene vze ye,
U mene ye naybilshyi darunok, ce zyttya moye!
U mene ye miy Boh, miy talant, moya sim’ya,
Moya domivka, moyi druzi, lyubov moya!
I koly mene zapevnyayut', shcho ya mushu kudys' yty,
Shcho ya povynen yakoyis' nezrozumiloyi distatys' mety.
Ya spokiynyi, bo sam vyrishuyu, kudy pryamuvaty,
Yakych ciley dosyahaty, kotrych lyudey unykaty.
Ya spokiynyi, bo navit' yakshcho meni vpasty dovedet'sya,
Ya znayu, zoden z moyich druziv, vid mene ne vidvernet'sya.
Podast' ruku dopomohy, i vidchynyt' dlya mene novi dveri,
Po-moyemu ce i ye spravznoyi druzby kryteriy.
Ya spokiynyi, bo cya yakist' prytamanna osobam vydatnym,
Mudrym, usvidomlenym i stovidsotkiv ne durnym!
Ya spokiynyi, bo ni zavtra ni vchora – dlya mene nema,
S'ohodnishniy den – yedyne chym zaynyata moya dusha y holova!

Pryspiv