Koly ya cyu pisnyu vpershe napysav, ya bahato tam hnav,
Pererachovuvav vsi nedoliky travy i yiyi popuskav.
Ale potim podumav: "Yakoho myloho? Kozen i tak dlya sebe,
Vse vyrishuye sam, yomu moyich porad ne treba!"
Tomu zminyv troshky koncepciyu, i postarayus' ne hnaty,
Prosto chochu odnu zyttyevu istoriyu vsim rozkazaty.
Tomu vmoshchuytes' zruchnishe, i sluchayte mene, yak mamu,
Ale pered tym zvernit' uvahu na nashu socialnu reklamu.

Pryspiv:
Ne treba malyata, travu chapaty,
Trava – ce byeka, yiyi ne mozna v rotyk ne braty!
Ne treba malyata, travu chapaty,
Trava – ce byeka, yiyi ne mozna v rotyk ne braty!

Tak os' taka istoriya: buv sobi odyn pacanchik,
Prikolnyi buv pacanchik, sluchav normalnyi muzonchik,
Spochatku vchyvsya v shkoli, yak usi normalni dity,
Yunac'koyi enerhiyi ne bulo de podity.
Ne znayu yak tam tochno vse pochalos', ale napevno tak:
Zaproponuvaly yomu chapanuty trochy, nu a vin durak,
Nye shchob vidmovytys', – vzyav sobi i pokuryv,
Ta pislya c'oho pershoho razu vin na vse ce ne zabyv.
I pochalosya-poyichalo, spochatku marychuana,
A potim, koly vona vstavlyala vze pohano,
Pochav vzyvaty shos' sylnishe, ya navit' ne znayu, sho same,
Ta pislya c'oho yoho zyttya stalo zovsim hivnyane.
Poky bula robota – buly hroshi, bulo za sho kuplyaty,
A koly zvidusil povyhanyaly, pochav zahanyaty,
Spochatku vlasni rechi, potim rechi, yaki vkrav
A na novu robotu yoho zvychayno vze nichto ne brav.
Potim vse bulo tak: myenty z kradenym kalkulyatorom chapanuly,
Sud buv nevelykyi, umovnyi termin tulnuly...
I vrodi-by use zamyaly, y dali mozna tusuvatys',
Ta yomu vystachylo rozumu, myentam z travoyu popastys'
300 baksiv shchob vidkupytys' nebulo, yoho znovu povyazaly,
Tak, yak vin buv na "umovnomu" – to 6 rokiv daly!
V tyurmu, nachren v inshe misto, yoho vtulyly za hraty,
I ya ne mozu yomu teper navit' sranyi lyst peredaty!
Os' taka sumna istoriya, chlopchyky i divchata,
Tomu podumayte dobre, chy Vam treba chapaty!

Pryspiv

Nu sho Vam she skazaty?! Moyi lyubyteli chapaty,
Bahato z tych, koho lyublyu ya cym pytannyam napryahaty,
Kazut', sho trava – to tak, to dlya nych prosto zabavky,
Na seryozne shchos', vony nikoly ne pereydut' z travky...
Tak ot miz-inshym, vsi nariki, shcho pochynaly,
Z travy sviy narkomans'kyi shlyach, – spochatku tak kazaly.
Shcho bulo z nymy dali, ya ne budu rozkazuvaty,
Dumayu usi prekrasno ce znayut', i ne treba nahaduvaty.
Mozlyvo cym slovam ne vdast'sya perekonlyvo zvuchaty,
Koly vid c'oho ty daleko, ce tyazko spryimaty,
Ale boron-Boze, tobi, na sobi ce vidchuvaty,
Slava-Bohu, ya c'oho ne znayu, i ne chochu znaty.
Bo meni vystachaye, tych lyudey, yakych ya mayu,
Ya yich tak lyublyu, a vony himnom cym strazdayut',
I ne pomichayut', yak povilno vmyrayut',
I lyublyachych lyudey navkolo, cym takoz vbyvayut'.

Pryspiv