Ya bachu son, v yakomu ya cherez dekilka rokiv,
Ya takyi samyi yak buv i ne zminyvsya ni trochy:
Ya y nadali pyshu i chytayu teksty choroshi,
I za nych ya zaroblyayu vze velyki hroshi...
Ya prodovzuyu u vilnyi chas basketbol hraty,
M’yach za m’yachem u koshyk supernyka zakydaty,
I druzi, navkolo mene vsi ti sami,
Chto buly ti y polyshalysya, velyki i mali.
U mene vsi stari zvychky: ya ne kuryu cyharky,
Ne p’yu bahato, chiba shcho pid chas yakoyis' p’yanky...
Ta zamist' odyahu, shcho zvyk ya na bazari kuplyaty,
Na meni vysyat' yakis' dorohi, firmovi shmaty;
Zamist' marshrutky, yaka zazvychay mene kataye,
Do mene, realno modna tachka pid’yizdzaye,
Nu nicho sobi, ce z "Bentley", yolky-palky,
Vin ze dorohyi, yak cholyera, i koshtuye shaleni babky...
Ya sidayu v cyu tachku (vyyavlyayet'sya vona moya),
V niy temnoshkira sydyt' krasunya, vhadayte chyya?
I my tusuyem u yakyis' nichnyi klub vidpochyvaty,
Kazut' vin nayseryoznishyi, i tam vesele zaraz svyato...
Pryyizdzayem, – Yoy!, – ya vze nichomu ne dyvuyusya –
Cey klub takoz miy, tam kupa druziv tusuyet'sya...
Koroche ya zyvu, tvoryu, cvitu i procvitayu,
RAP chytayu, prikaluyus', hroshi zaroblyayu...

Pryspiv:
Ya chasto bachu son, odyn i toy samyi
V yakomu ya zdiysnyv, bahato mriy
Mriyi i cili moyi, dovpodoby meni,
Tomu ya dosyahayu yich ne tilky uvi sni.

Maksymalno pohudily,
Minimalno pospaly, dali pohnaly,
"Na Chati Records" – ce miy leybl, vy sho ne znaly?!
Tam nam demo-zapys pacana yakohos' pokazaly,
Posluchaly – spodobalos', kontrakt pidpysaly,
Domovylys' pro zyomku klipiv i pro zapys albomu,
Daly pacanchiku hroshey, potusuvaly dodomu...
A doma... Yoy! (na vdych) Yaka v mene chata:
Kolony marmurovi, velyki kimnaty.
Z odnoho boku Chorne more, z druhoho Karpats'ki hory,
Nu ne chata, yolky-palky, a yakyis' kurort.
Vidpochyly po chut'-chut', v baseyni pokupalys',
Baseyn takyi, shcho Shac'ki ozera pochovalys'.
Shashlyky posmazyly, pohamaly, vyna popyly,
Na hru nashoyi basketbolnoyi komandy porulyly.
Chuyet'sya svyst orbitra, – i hru pochaly:
Nashi shvydko tryulnikiv supernykam vsim nakydaly,
Slemy polupyly, zachyst supernykiv porvaly,
Vzdryuchyly v 20 ochok, i v dush potusuvaly.
Potim yidem na koncert, – ya s'ohodni vystupayu,
Hulyanka bude, mama ne zurysya! – obicyayu!
Vse same tak i vidbuvalosya: kobity pyshchaly,
Ruky do sceny tyahly, i odyah z sebe zryvaly...
Ya vystupav i usvidomlyuvav, shcho lyublyu zyttya,
I meni do vpodoby vse, chym zaymayus' ya.

Pryspiv

Mahnitofon pochav hraty, ya prokynuvsya, pora vstavaty,
S'oma hodyna – ranok, treba mutyty snidanok.
Ya pishov pomyvsya, potim snidaty siv,
Rozmirkovuvav shchodo svoyich nichnych sniv:
Meni ne bulo str'omno cherez te, shcho to buv tilky son, –
Bo znayu: skoro v mene bude ne odyn milyon,
Velyka yachta, pryvatnyi litak, tr'ochpoverchova chata,
Cyvilnyi chamer zovtoho koloru, hroshey bahato.
Ya pryidu do slavy i vyznannya, vidomym stanu,
Vid lyudey budu otrymuvaty podyaku i poshanu,
Hroshovi perekazy, z podarunkamy banderoli...
Ya vpevnenyi, shcho naykrashche zmozu zihraty cyu rol!

Pryspiv (2)