Dyakuvaty Bohu, shcho u sviti shche isnuyut' divchata,
Yaki ne lyublyat' svarytys' i ne chochut' krychaty,
Yaki kochatysya mozut', chochut' ne tilky za hroshi,
Takych divchat zvaty (znayomtes') – divchata choroshi!
Choroshi divchata za soboyu slidkuyut',
Alkohol i kurinnya yich naymenshe chvylyuye.
Kosmetykoyu korystuyut'sya bez fanatyzmu,
I vzahali taki divchata chemni y ne kapryzni:
Shcho zavhodno zroblyat', aby tebe zadovolnyty,
Vsi tvoyi mriyi u realnist' peretvoryty.
Yakshcho zachochesh niznosti, – vony tebe v c'omu ne zradyat':
Tam poc'omayut', tam polyzut', a tam pohladyat'.
Koly problemy ye yakis', – vony tebe rozradyat',
Choroshe, mudre rishennya, zavzdy tobi poradyat',
Yakshcho ty zaynyatyi, – vony tobi ne zavazayut',
I babs'kymy prybambasamy, mozok ne hrayut'.

Pryspiv:
Choroshi divchata, ya lyublyu vas vsich
Choroshi divchata, choch z vamy smich ta y hrich
Choroshi divchata, odrazu vsich vas chochu
Choroshi divchata, shchoranku i shchonochi.

Otze hlyanem blyzche, na predmet nashoyi rozmovy,
Ce stvorinnya mozna spohlyadaty, znovu i znovu,
I ne prosto dyvytys', a ves' chas yiyi chotity,
Rozumity pry c'omu, yak dobre na sviti zyty.
Chotity krashchym stavaty, zarady c'oho tila,
V yakomu tak doskonalo vse, i tak zrozumilo.
Yaki tam v dupu inozemky, vony vsi chovayut'sya,
Nashi choroshi divchata, nichym yim ne postupayut'sya!
Po-pershe dupkoyu, takoyu smachnoyu, yak dva persyka,
Ovaly vypukli taki, shcho ob nych chochet'sya tertysya.
Potim molodi, divochi, pruzni hrudy,
Ya b ci hrudy pestyv, ochoche zavshe i vsyudy.
I shche nohy: krasyvi, rivni, dovhi nohy,
V cherzi za nohamy stoyaly pershymy u Boha,
Dovhyi yazyk, ta tilky tam, de c'oho treba,
Puchkenki huby, a bilshe meni nichoho ne treba!

Pryspiv

Zakony Merfi znayut', i pro Eynshteyna chuly,
I krim halimych nichnych klubiv, ishche des' buly...
Choroshi divchata, vmiyut' tak smachno hotuvaty,
Shcho pry c'omu z nymy chochet'sya ne tilky spaty.
Ne veredlyvi, i bisyukiv ne budut' hnaty,
V razi potreby, moyi shkarpetky mozut' popraty.
Koroche sharyat' kobity, koly-sho treba robyty,
Oce vze bez bazaru, nema de pravdy podity.
U choroshych divchat, i charakter choroshyi,
Vony vvichlyvi, vmiyut' navit' kazaty: "Proshu",
"Dyakuyu", "Vybachte", "Dobre", "Bud' laska".
Choroshi divchata, ce ne divchata, a kazka!
Rozpovidaty Vam, yaki vony v lizku – ya boyusya,
Bo zaraz ya ce ne dohovoryu, i prosto zirvusya,
I pidu, sami znayete kudy y koho hraty,
Potim budete dovho mene nazad vertaty.

Pryspiv