Chasom tak buvaye, shcho ty realno vyhribayesh,
Za shcho vchopytys' ne znayesh, tupo sviy chas vytrachayesh,
Kilka sprav na den mayesh, yaki zalahodyty treba,
Bo vid c'oho zalezyt' tvoye misce pid sonyachnym nebom.
Kilka okremych kerunkiv, vektory u rizni boky,
Chasom, za zodnym z nych ty ne vstyhayesh nitrochy.
Z cym nebahato moroky, prosto treba zibratys',
Ale, yak zavshe tobi v napryah, i ty prodovzuyesh linuvatys'.
Dumayesh: "Ot cholyera, zyttya take nespravedlyve,
Chomu ce stalos' zi mnoyu?.. Yak take vzahali mozlyvo?.."
Inshi dumky, yaki pozytyvnych rezultativ ne prynosyat',
A navpaky, lysh dali tebe vid tvoyeyi mety vidnosyat'.
I zamist' toho, shchob popustytys' – vsich i vse matyukayesh,
Zamist' toho, shchob rozslabytys' – sebe i vse napryahayesh.
Shchorazu zabuvayesh, shcho ne varto nadto pereymatys',
Vse stanet'sya tak, yak vono maye statys'!

Pryspiv:
Vse bude fayno, inakshe ne moze buty,
Zapam’yatay ce, i postaraysya ne zabuty!

Mama ves'-chas povtoryuye:
"Vse, shcho robyt'sya – robyt'sya na krashche!"
Znayu, poviryty v cyu istynu u sto raziv vazche,
Koly u tebe vse chrenovo, i zdayet'sya znovu i znovu,
Shcho vsi tvoyi nepryyemnosti – nevypadkovi.
Kazut', koly zdayet'sya – treba chrestytys',
Ch'otky perebyraty, mantry chytaty, abo prosto molytys',
Tvoye virospovidannya tut zodnoho znachennya ne maye,
Treba robyty shchos' take, shcho tebe po-dobromu popuskaye,
Zaspokoyuye, vrivnovazuye i trymaye,
Vid chybnych, peredchasnych vysnovkiv utrymuye i oberihaye.
I v c'omu ves' prikol – viryty v krashche, koly vse pohano,
U nayskladnishiy sytuaciyi pam’yataty slova mamy,
Koly u serci znannya toho, shcho vse bude tak, yak maye buty,
Na nehatyvne mozna zabyty, pro nepryyemne zabuty.
Poklastys' na Vyshchu Sylu i samomu ne zdavatys',
Robyty vse pravylno i ni v chomu ne sumnivatys'!

Pryspiv

Vse bude fayno, bo inakshe ne moze buty,
Zhory vse vydno krashche, choch Bozych namiriv zbahnuty,
Nam ne vdast'sya nikoly, tam na hori svoyi prikoly,
A v nas tut sviy teatr, i v nas aktoriv – svoyi roli.
Yakshcho hraty za Stanislavs'kym, treba viryty v nastupne:
Pryrodno buty dobrym, nepryrodno – buty pidstupnym.
U tebe ye bezsmertna dusha, a znachyt' ty chastynka Boha,
I pid Yoho pylnym pohlyadom, prochodysh svoyu dorohu.
Tomu, koly shchos' ne vychodyt', koly shchos' ne vdayet'sya,
Ce znachyt', toy chto zverchu vpevnenyi, a ne yomu zdayet'sya,
Shcho tak bude krashche i dlya tebe i dlya vs'oho svitu,
Ty musysh viryty v ce, yak viryat' bat'kam malenki dity.
Bo ty ye Boza dytyna, i vse choroshe ye dlya tebe mozlyvym,
Ty zasluhovuyesh na vse naykrashche, i ce ye duze vazlyvo.
Nemaye znachennya skilky tobi dovedet'sya pryklasty zusyl,
Z Bozoyu pomichchyu ty dosyahnesh bud'-yaku svoyu cil!

Pryspiv