Raz, dva, try – perevirka mikrofonu,
Chy dosyt' dobre, lunaye zvuk u domi c'omu?
Yakshcho ni, – robit' huchnishe, sydit' tychshe,
Sluchayte uvaznishe, rozumiyte bilshe!

Ey, Sashko, doday nyz'kych chastot, ya vidkryyu sviy rot,
I dlya vsich z noho pollyet'sya slovesnyi kompot.
Frukty i yahody – ce slova i temy,
Voda v yakiy vony plavayut', ce muzyka shcho yich ob’yednuye.
Nastriy zalezyt' vid toho skilky cukru dodaty:
Pidsolodyty trahediyu, chy zipsuvaty svyato.
Rizni zavdannya vymahayut', riznoho vykonannya,
U c'omu kulinarno-zyttyevomu zmahanni.

Toy chto v kuchni sharyt', toy cilyushchi kompoty varyt',
Chvorych vylikovuye, sprahlych pravdy vtamovuye,
V chempionati hurmaniv, yomu podyaka i vyznannya,
Slava, lavry peremozcya, vid fanativ kochannya.
Toy chto svidomo do procesu pidchodyt', eksperymenty robyt',
Ta razom z tym proporciyi i recepturu zberihaye,
Toy ne pereymayet'sya, bo prekrasno znaye,
Shcho spravzni mytci, to vtrachayut', to peremahayut'.

A ti chto ne mayut' povahy do kultury y tradyciy,
Dumayut', shcho zroblyat' vse z pershoho razu, bez repetyciy,
Chuzi frukty kradut', nemyti yahody berut',
Navit' zamist' cukru spravznoho – cukrozaminnyk dayut'.
Vykorystovuyut' vtorynnu vodu, z yakoyi vze shchos' robyly,
Pyty pomoyi taki, ne maye nichto ni bazannya ni syly.
Roblyat' vse tak-syak, koso-kryvo aby zyvo,
Potim dyvuyut'sya, shcho lyudy zamist' yich kompotu p’yut' pyvo!