Koly my mali, my vsi pro shchos' mriyem. Kozen planuye vyrosty i staty kymos'. Ta koly my vyrostayem, my zabyvayem.

Pryspiv:
Ne dozvolyay nikomu, ruynuvaty vlasni mriyi,
Trymay yich bilya sebe.
I pam’yatay – ty zmozesh, vse shcho zachochesh,
Lyshe roby shcho treba!

Kudy tvoyi dytyachi mriyi divayut'sya?
Chomu koly ty vyrostayesh ty vid nych chovayeshsya?
Vid nych vtikayesh, pro nych zabuvayesh, na nych zabyvayesh,
Povodyshsya tak, nache ty yich nemayesh...
I nikoly ne mav, moze ty prosto zlyakavsya?
Chocha vidmazuyeshsya tym shcho ty navit' ne uyavlyav,
Yak tyazko i nelehko vse v doroslomu sviti dayet'sya
I teper ty vze nevpevnenyi, teper tobi zdayet'sya,
Shcho dytyachi mriyi ce zvychayno shtuka pryyemna,
Ale realnist' sponukaye dumaty, shcho vse daremno.
Treba hroshi zaroblyaty, pro statok dbaty,
A dlya c'oho neobchidno za tendenciyamy slidkuvaty.
Zaraz yak i zavzdy v modi taki profesiyi:
Medycyna, ekonomika, yurysprudenciya,
I obyrayuchy sviy chrest, ne dumayesh – pidchodyt' vin tobi chy ni,
A potim vse zyttya provodysh u moralnomu bahni.

Pryspiv

Koly ya kazu pro dytyachi mriyi, ya ne mayu na uvazi bat'kiv,
Yaki protyahom dytyachych rokiv,
Tobi vtyraly kym ty mayesh staty yak pidrostesh,
Yaku profesiyu ty sobi oberesh...
Skorchyv yakus' smishnu hrymasu – vse budesh artyst,
Komus' shchos' vter po-dytyachomu mudro – pryrodzenyi yuryst.
Rozhlyadayesh termometr – napevno pidesh v medycynu,
Os' tak bat'ky hotuyut' maybutnye dlya donky chy syna.
Yich mozna zrozumity, vony z chochut' yak naykrashche zrobyty,
Tomu chasom vony vyrishuyut', kudy tobi vstupyty,
Chym tobi v dytynstvi zaymatys', z kym tobi druzyty,
Take vrazennya shcho vony chochut' tvoye zyttya prozyty...
I choch ce absolyutno nemozlyvo, dechto ne choche dohnaty,
Nedobre svoyi cili nerealizovani, v ditey vkladaty.
Yakshcho vony mayut' vlasni plany shchodo svoyeyi doli,
Choch chasto bat'kivs'ki ambiciyi berut' ci plany v nevolyu.

Pryspiv

To rozkazy, bud' laska, yaka u tebe vidmazka,
Shcho ty svoye zyttya ne peretvoryv v kazku.
Yakymy buly tvoyi mriyi? Choho ty chotiv?
Zdolaty vsyu nespravedlyvist' u sviti? Teper ty zabyv.
Stav takym yak bilshist', uperedzenym i cynichnym,
Ne dostatno vpevnenym, zate zanadto prahmatychnym,
Pracyuyesh na roboti shcho ni hroshey ni zadovolennya ne prynosyt',
Chocha nichto tebe ne zmushuye, nichto krim tebe ne prosyt',
Zradzuvaty svoyim mriyam, chiba ty c'oho bazav,
V dytynstvi, kym ty chotiv staty – skazy ty nym stav?
Chto tobi zavazav, obstavyny, bat'ky, derzava?
Ne vidpoviday, podumay dlya sebe, ale ne bud' lukavyi.
Bilshe toho, chto tobi zaraz, ne daye peretvoryty
Tvoyi mriyi v realnist', dlya toho shchob tak yak ty chochesh zyty?
Yedyna povazna prychyna ce vik, chiba-shcho ne trymayeshsya na nohach –
Vsi inshi vidmazky ne kanayut' – vse v tvoyich rukach!

Pryspiv