Vony kazut': ne spishy zyty,
A shcho todi po-tvoyemu ya zi svoyim zyttyam mayu robyty?
Na vse zabyty, ruky opustyty,
Vsi spravy vidklasty, kompaniyu nevdacham sklasty?
Chohos' ochikuvaty, na kohos' chekaty,
Spodivatys' shcho komus' za mene vdast'sya vse vladnaty...
Ty proponuyesh meni rozslabytys' i ne spishyty,
Moze ty chochesh shchob ya zavtykav zyttya prozyty?
Vony kazut': ne spishy zyty,
Davay hlyanem yaki peredi mnoyu perspektyvy ce moze vidkryty,
Z odnoho boku, mozna sebe ne napryahaty
I mozok skladnymy zyttyevymy rozkladamy ne hraty
Ta z boku inshoho mozna vse nachysto provtykaty:
Ne vstyhnuty, propustyty, proihnoruvaty...
Ya shvydshe zasmuchus' vid druhoho niz vid pershoho budu radity,
Same tomu ya pospishayu zyty!

Pryspiv:
Vony kazut': ne spishy zyty!
A ya vvazayu, shcho polyubomu treba spishyty
Ne boyatys' cherez ce kohos' nasmishyty,
Dobre smiyet'sya toy chto zmih hidno zyttya prozyty!
Vony kazut': ne spishy zyty!
A ya tobi kazu, shcho polyubomu treba spishyty
Ne boyatys' cherez ce kohos' nasmishyty,
Dobre smiyet'sya toy chto zmih hidno zyttya prozyty!

Vony kazut': pospishysh – lyudey nasmishysh,
Nechay tak i bude, chay z mene smiyut'sya lyudy,
Krashche yich smishyty, prodovzuvaty yichnye zyttya,
Niz prohanyatys' i oderzuvaty yichnye spivchuttya.
Ya dumayu krashche buty klounom i vsich smishyty,
Niz nevdachoyu buty yakoho vsi zvykly zality.
Ya budu z posmishkoyu pospishaty i bahato vstyhaty,
A ne povilno i neveselo nichoho ne dosyahaty.
Za misyac' pomerly p’yatero lyudey, yakych ya znav,
Vpevnennyi zoden z nych ne vstyh zrobyty vse shcho planuvav,
I pislya c'oho ty meni ne spishyty zyty proponuyesh?
Ty ce napevno ne seryozno, ty mabut' z mene kepkuyesh,
Abo prosto znushchayeshsya, chy moze navit' spokushayesh,
Tomu shcho pravdy ya v tvoyiy poradi ne pomichayu,
Vidtak tobi ne vlast'sya mene z istynnoho shlyachu zbyty,
Tobi mene ne nazdohnaty bo ya pospishayu zyty!

Pryspiv

Vony mozut' kazaty shcho zavhodno, ya vse odno vse filtruyu,
Vse shcho zi mnoyu vidbuvayet'sya ya zavzdy analizuyu,
Roblyu dlya sebe vysnovky i os' do choho ya pryishov,
Yakyi sekret rozhadav, yaku vidhadku znayshov.
Ya pospishayu, ta ya sebe ne zahanyayu,
U vidpochynku i zadovolenni ya sobi ne vidmovlyayu.
Ya pospishayu, ta vse shcho vidbuvayet'sya, ya spokiyno spryimayu,
Tomu koly zupynku treba zrobyty – ya ce vidchuvayu.
Koly novu vershynu pidkoryayu, ya zupynyayus',
Shchob pobachyty vse prekrasne navkolo ya ozyrayus',
Koly cherhovu metu ya vdalo dosyahayu,
Ya zupynyayus' i podyaku Vsevyshnomu skladayu.
Ya pospishayu zyty dlya toho shchob vstyhnuty ce zrobyty,
Shchob yakomoha bilshe vidchuty i perezyty,
Dlya toho shchob Bohu bulo cikavo za mnoyu sposterihaty
I na mene hlyadity, Ya povynen pospishaty zyty!

Pryspiv

Vony kazut': ne spishy zyty!
A ya tobi kazu, shcho polyubomu treba spishyty
Ne boyatys' cherez ce kohos' nasmishyty,
Dobre smiyet'sya toy chto zmih hidno zyttya prozyty!