Koły ja cju pisnju wpersze napysaw, ja bahato tam hnaw,
Pererachowuwaw wsi nedoliky trawy i jiji popuskaw.
Ałe potim podumaw: "Jakoho myłoho? Kożen i tak dlja sebe,
Wse wyriszuje sam, jomu mojich porad ne treba!"
Tomu zminyw troszky koncepciju, i postarajus' ne hnaty,
Prosto choczu odnu żyttjewu istoriju wsim rozkazaty.
Tomu wmoszczujtes' zrucznisze, i słuchajte mene, jak mamu,
Ałe pered tym zwernit' uwahu na naszu socialnu rekłamu.

Pryspiw:
Ne treba maljata, trawu chapaty,
Trawa – ce bjeka, jiji ne można w rotyk ne braty!
Ne treba maljata, trawu chapaty,
Trawa – ce bjeka, jiji ne można w rotyk ne braty!

Tak os' taka istorija: buw sobi odyn pacanczik,
Prikolnyj buw pacanczik, słuchaw normalnyj muzonczik,
Spoczatku wczywsja w szkoli, jak usi normalni dity,
Junac'koji enerhiji ne buło de podity.
Ne znaju jak tam toczno wse poczałos', ałe napewno tak:
Zaproponuwały jomu chapanuty trochy, nu a win durak,
Nje szczob widmowytys', – wzjaw sobi i pokuryw,
Ta pislja c'oho perszoho razu win na wse ce ne zabyw.
I poczałosja-pojichało, spoczatku marychuana,
A potim, koły wona wstawljała wże pohano,
Poczaw wżywaty szos' sylnisze, ja nawit' ne znaju, szo same,
Ta pislja c'oho joho żyttja stało zowsim hiwnjane.
Poky buła robota – buły hroszi, buło za szo kupljaty,
A koły zwidusil powyhanjały, poczaw zahanjaty,
Spoczatku własni reczi, potim reczi, jaki wkraw
A na nowu robotu joho zwyczajno wże nichto ne braw.
Potim wse buło tak: mjenty z kradenym kalkuljatorom chapanuły,
Sud buw newełykyj, umownyj termin tulnuły...
I wrodi-by use zamjały, j dali można tusuwatys',
Ta jomu wystaczyło rozumu, mjentam z trawoju popastys'
300 baksiw szczob widkupytys' nebuło, joho znowu powjazały,
Tak, jak win buw na "umownomu" – to 6 rokiw dały!
W tjurmu, nachren w insze misto, joho wtułyły za hraty,
I ja ne możu jomu teper nawit' sranyj łyst peredaty!
Os' taka sumna istorija, chłopczyky i diwczata,
Tomu podumajte dobre, czy Wam treba chapaty!

Pryspiw

Nu szo Wam sze skazaty?! Moji łjubyteli chapaty,
Bahato z tych, koho łjubłju ja cym pytannjam naprjahaty,
Każut', szo trawa – to tak, to dlja nych prosto zabawky,
Na serjozne szczos', wony nikoły ne perejdut' z trawky...
Tak ot miż-inszym, wsi nariki, szczo poczynały,
Z trawy swij narkomans'kyj szljach, – spoczatku tak kazały.
Szczo buło z nymy dali, ja ne budu rozkazuwaty,
Dumaju usi prekrasno ce znajut', i ne treba nahaduwaty.
Możływo cym słowam ne wdast'sja perekonływo zwuczaty,
Koły wid c'oho ty dałeko, ce tjażko spryjmaty,
Ałe boroń-Boże, tobi, na sobi ce widczuwaty,
Sława-Bohu, ja c'oho ne znaju, i ne choczu znaty.
Bo meni wystaczaje, tych łjudej, jakych ja maju,
Ja jich tak łjubłju, a wony himnom cym strażdajut',
I ne pomiczajut', jak powilno wmyrajut',
I łjubljaczych łjudej nawkoło, cym takoż wbywajut'.

Pryspiw