Czasom tak buwaje, szczo ty realno wyhribajesz,
Za szczo wchopytys' ne znajesz, tupo swij czas wytraczajesz,
Kilka spraw na deń majesz, jaki załahodyty treba,
Bo wid c'oho załeżyt' twoje misce pid sonjacznym nebom.
Kilka okremych kerunkiw, wektory u rizni boky,
Czasom, za żodnym z nych ty ne wstyhajesz nitrochy.
Z cym nebahato moroky, prosto treba zibratys',
Ałe, jak zawsze tobi w naprjah, i ty prodowżujesz linuwatys'.
Dumajesz: "Ot chołjera, żyttja take nesprawedływe,
Czomu ce stałos' zi mnoju?.. Jak take wzahali możływo?.."
Inszi dumky, jaki pozytywnych rezultatiw ne prynosjat',
A nawpaky, łysz dali tebe wid twojeji mety widnosjat'.
I zamist' toho, szczob popustytys' – wsich i wse matjukajesz,
Zamist' toho, szczob rozsłabytys' – sebe i wse naprjahajesz.
Szczorazu zabuwajesz, szczo ne warto nadto perejmatys',
Wse stanet'sja tak, jak wono maje statys'!

Pryspiw:
Wse bude fajno, inaksze ne może buty,
Zapam’jataj ce, i postarajsja ne zabuty!

Mama wes'-czas powtorjuje:
"Wse, szczo robyt'sja – robyt'sja na kraszcze!"
Znaju, powiryty w cju istynu u sto raziw ważcze,
Koły u tebe wse chrenowo, i zdajet'sja znowu i znowu,
Szczo wsi twoji nepryjemnosti – newypadkowi.
Każut', koły zdajet'sja – treba chrestytys',
Cz'otky perebyraty, mantry czytaty, abo prosto mołytys',
Twoje wirospowidannja tut żodnoho znaczennja ne maje,
Treba robyty szczos' take, szczo tebe po-dobromu popuskaje,
Zaspokojuje, wriwnoważuje i trymaje,
Wid chybnych, peredczasnych wysnowkiw utrymuje i oberihaje.
I w c'omu wes' prikoł – wiryty w kraszcze, koły wse pohano,
U najskładniszij sytuaciji pam’jataty słowa mamy,
Koły u serci znannja toho, szczo wse bude tak, jak maje buty,
Na nehatywne można zabyty, pro nepryjemne zabuty.
Pokłastys' na Wyszczu Syłu i samomu ne zdawatys',
Robyty wse prawylno i ni w czomu ne sumniwatys'!

Pryspiw

Wse bude fajno, bo inaksze ne może buty,
Zhory wse wydno kraszcze, chocz Bożych namiriw zbahnuty,
Nam ne wdast'sja nikoły, tam na hori swoji prikoły,
A w nas tut swij teatr, i w nas aktoriw – swoji roli.
Jakszczo hraty za Stanisławs'kym, treba wiryty w nastupne:
Pryrodńo buty dobrym, nepryrodńo – buty pidstupnym.
U tebe je bezsmertna dusza, a znaczyt' ty czastynka Boha,
I pid Joho pylnym pohljadom, prochodysz swoju dorohu.
Tomu, koły szczos' ne wychodyt', koły szczos' ne wdajet'sja,
Ce znaczyt', toj chto zwerchu wpewnenyj, a ne jomu zdajet'sja,
Szczo tak bude kraszcze i dlja tebe i dlja ws'oho switu,
Ty musysz wiryty w ce, jak wirjat' bat'kam małeńki dity.
Bo ty je Boża dytyna, i wse chorosze je dlja tebe możływym,
Ty zasłuhowujesz na wse najkraszcze, i ce je duże ważływo.
Nemaje znaczennja skilky tobi dowedet'sja prykłasty zusyl,
Z Bożoju pomiczczju ty dosjahnesz bud'-jaku swoju cil!

Pryspiw