U miżnarodnomu potjazi Czerniwci – Peremyszl,
na perehoni miż Frankiws'kom i Ł'wowom,
kołomyjs'ki zarobitczany i zarobitczanky
whołos pidrachowujut'
uczoraszni litaky nad Amerykoju.

Odynadcjat' litakiw, ciłych
odynadcjat'!

Ja podumky pryjednujusja,
podumky zahynajuczy palci.

Perszi dwa roz***bały
World Trade Center,
szcze dwa wrizałysja
w budiwłju Pentahonu.
Majemo czotyry.
P’jatyj upaw u lisach Pensylwaniji
(czy ne pid tymy sosnamy, kotri ja wostannje
obijmaw u czerwni?)

Szcze odyn nad Czykago.
Płjus odyn nad Eł-Ej.

Majemo sim. Ałe de inszi czotyry?
Szcze litajut'? Zbyti?
Czy wybuchnuły w nebi? I jak tam Łas Wegas?

I de buw Małder, i szczo robyła Skałli?
I czomu Brjus ne zakryw soboju
żodnoji kabiny piłotiw,
z odynadcjaty – żodnoji?
I czomu ani Meł, ani Czak, ani inszi,
ne każuczy wże pro Nikkejżda czy Arnolda,
ne wtrutyłysja w aferu, stikajuczy krow’ju,
za piwsekundy
do katastrofy
rozbywszy kapsułu, powernuwszy ważil,
dotjahnuwszys' kinczykamy palciw
do detonatora?..

Najstrasznisze – ce koły heroji bezsyli.
Najsumnisze, koły rjatiwnyky ne rjatujut'.
Boże, wrjatuj chocz Ty:
i cju dytynnu Ameryku, i wsich nas, chto w dorozi,
i tych, jaki wdoma, i nawit' tych bożewilnych...

Jakszczo ce tilky wchodyt' u Twoji namiry...