Ty ne hordyj oreł syzokryłyj,
szczo zasłonjuje kryłamy sonce, mow chmara w oczach,
Ty ne chyżyj zwir, łew powen syły,
szczo dowkoła kubła łjutym rewom wykłykuje żach.
Ja znaju druhe Twoje im’ja:
Boże Jahnja.

Ty ne hniw, Ty ne hrim, Ty ne kara,
tilky spiw, tilky dim dobroty ta probaczennja zwuk.
Ty ne mecz, ne wohoń, ne prymara,
daj meni w sercja dni widczytaty pys'mo Twojech ruk.
Ja kłyczu do Tebe szczodnja:
Boże Jahnja.

Ty ne nicz, Ty ne temiń dlja nas.
Ty dlja wicz wiczne switło, po temrjawi rannja proswita.
Ty ne skrehit i ne dysonans,
Ty akord dzwinkodzwonnyj, jedyna harmonija swita,
Ty pisnja soncja i jasnoho dnja:
Boże Jahnja.