Darujte radoszczi moji
i kłopoty moji –
neszczastja j radoszczi moji –
wesnjani ruczaji.
Preswitłe nebo aż kypyt',
proswitłe – aż kypyt'.
Błażen, chto ne nawczywsja żyt',
błażen, chto zna – łjubyt'.
O, kara zemłe, okraj hry,
bery mene, bery,
spasybi, szczo whori kypyt'
sonce – uhori!
Spasybi, szczo roste trawa
i szczo dusza żywa,
i szczo bilije hołowa,
i kilczyt'sja trawa.
Spasybi, koły ty je ty,
szczo ty – ce ty i ty,
szczo dosyt' ruku prostjahty –
i kraj, i hraj, i ty.
I zołota twoja haba –
na ruti, na pisku,
i na rukach, i na hubach,
i na mojim wiku.
Probud' że zawżdy mołodym,
probud' że mołodym,
w swjatomu litepli wody
ty sam stajesz swjatym.
I chaj-no oczi jak woda,
chaj – jak żywa woda –
ałe ż bo j hore – ne bida,
i hore ne bida.