My wsi żywem w materialnomu switi. Kazaty, szczo komus' absołjutno ne potribni hroszi, buło b ne zowsim czesno. Ta w pohoni za materialnymy cinnostjamy i błahamy ne warto zabuwaty pro te prekrasne, szczo nas otoczuje, te, szczo daruje radist' i robyt' nas szczasływymy.

Meni dlja szczastja ne potribno nedosjażnoji mety,
Nezdijsnennoji mriji, ja szczasływyj doty, poky możu jty.
Ja ne budu, kohos' abo czohos' czekaty i szukaty,
Szczob łysze todi sebe szczasływym widczuwaty.
Ja pacan z wełykymy ambicijamy, ałe szczastja dosjahaju,
Koły kożen nowyj deń plidno i weseło prożywaju,
A dlja c'oho ne musowo, szczorazu maty kupu hroszej,
Czasom dlja szczastja wystaczaje, szczob pohoda buła chorosza.
Ja pidu basketboł pohraju, w koszyk pozakydaju,
Komus' postawłju paru błokiw i słemy pozabywaju,
Nawit' pryjmaty pislja c'oho dusz – ce wże wełyke szczastja,
Osobływo jak w hrafik harjaczoji wody wtysnutys' wdast'sja.
Potim można po tjeliku, jakus' komediju powtykaty,
Żyttja sobi prodowżyty z wesełoji fihni porżaty.
Zakosyty pid mudroho czuwaka i knyżku poczytaty,
Prozrity wid toho, jak w switi ws'oho cikawoho bahato.

Pryspiw:
Meni dlja szczastja ne treba bahato,
Bażaju wsim prożywaty kożen deń jak swjato. (wes' kupłet – 4)

Kobita ne krempujsja, daj poc'omaju szczoky,
Potim pidem w kimnatu – tam pobawymos' trochy.
Ty mene ne ljakajsja, jakszczo ne prosysz – ja ne kusajus',
Łeżysz sobi, tycheńko stohnesz i rozsłabljajeszsja...
Potim z’jimo fruktowoho sałatu,
Abo szcze jakojis' fihni smacznoji, de witaminiw bahato.
Widnowymo syły, hajda hratysja znowu,
Spiłkuwatys' mowoju tiła, żodnoho zajwoho słowa.
Potim można pity do druziw, jaki zajwoho ne spytajut',
Jaki w bidi nikoły ne kynut', i mozok ne hrajut'.
Poprikałujemsja razom z nymy, wyna pop’jemo,
Pohoworym pro wiczni istyny i łokalni probłemy.
Muzonczik wrubym na wsju, wełykych bisjukiw pohonym,
Widpoczynem wid u'oho, żyttjewoho honu,
Budem w nosi maty wse pohane szczo może statys',
Budem tym, szczo majem tiszytys' i nasołodżuwatys'.

Pryspiw

Wiz'mu bratyka Stepanczyka, zamutym malczisznik,
Pidem w park kultury.
Dlja ńoho atrakciony, dlja mene szury-mury,
Z kobitamy-cziksamy-szmiksamy-biksamy,
Wowka i St'opka budut' tak hudity, szczo mało miscja.
Najimos' morozywa, popkornu, sołodkoji waty,
Na maszynkach budem katatys' ne odyn raz, a bahato...
Dowho tam ne zatrymujemsja, i wałym dodomu,
Zbyrajem sim’ju, jdem na piknik w lis bilja domu.
Firmowyj szaszłyk tato hotuje, ws'oho za kilka chwyłyn,
I my wże hamajem joho, nasza wełyka rodyna.
Nasołodżujemsja żyttjam, zdorow’jam, pryrodoju,
Spiłkuwannjam odyn z odnym, choroszoju pohodoju...
Najawnist' takych prostych reczej robyt' mene szczasływym.
I dlja ws'oho c'oho ne treba szczob stałos' jakes' dywo.
Żywi j zdorowi ridni, druzi, kobita wrodływa...
Wse reszta w c'omu switi i tak dostatńo krasywe!..

Pryspiw