Łwiwska kawa

Nikoły ja wnoczi ne sjadu za kerma,
Koły u bardaczku u mene kawy nema.
Nikoły ne zajidu u kanawu,
Bo ljublju kawu.

Koły nemaje w termosi, smokczu w draże,
Chotiw by może spaty ta ne hoden ja wże.
To je dlja wodijiw najlipsza strawa –
Harjacza kawa.

Bo czorna kawa, to ne zabawa,
To je zdorowo i honorowo.
Teper usi kawowi szljachy
Wedut do Łwowa.

Na warti nezałeżnosti stojit wojak,
Chotiw by zadrimaty, ta ne hoden nijak.
Bo spaty na postu ne dała prawa
Harjacza kawa.

Wid kawy w ńoho robytsja kotjaczyj zir,
Harantija szczo bude w nas i spokij i myr.
Win dobre zachystyt swoju derżawu
Bo ljubyt kawu.

Bo czorna kawa, to ne zabawa,
Szczob ne prohraty, ne treba spaty.
I toj łyszeń w żytti wyhraje
Chto lwiwsku kawu p’je.

Ja w doma, po roboti, na weczerju – bifszteks,
A potim pislja kawy mene tjahne na keks.
Ałe wona stomyłasja i mljawa,
Jij ne cikawo.

W kochanoji brakuje witaminu Ju,
Tomu ja jij u liżko czornu kawu daju.
I ta szczo buła mljawa stała żwawa,
Bo dije kawa.

Bo czorna kawa, to ne zabawa,
Szczob ne prohraty, ne treba spaty.
Bez kawy nyni sensu nema
Kochaty.

Na fabryci kawowij ja pisni spiwaw
I wypyw za toj czas ciłych odynnadcjat kaw.
Komu szcze tak nałyjut na chaljawu
Harjaczu kawu.

Wertajusja dodomu, załyszaju Łwiw,
Poperedu doroha, try hodyny i piw,
My jidemo udwoch do Stanisława
Ce ja i kawa.

Ja firmu Hałku kochaju zmałku,
Bo lwiwska kawa – to nasza sława.
Ja p’ju cej aromatnyj napij
I każu brawo.

Bo lwiwska kawa, to ne zabawa
Szczob ne prohraty, ne treba spaty.
I toj łyszeń w żytti wyhraje
Chto lwiwsku kawu p’je.