Nebo nad Kyjewom wkryłosja chmaramy,
witer pid kownir z doszczem zabywajet'sja,
natowp stotysjacznyj trijkamy-paramy
pid parasoljamy hurtom chowajet'sja.
Nas zwidusil otoczyły omoniwci,
my stojimo pid Werchownoju Radoju.
Może pokażut' mene w tełechronici
iz kułemetom i kuma z harmatoju.

Dawaj, Mykoła, czarku naływaj.
Za Ukrajinu wyp’jemo dawaj.
Za nasz tryzub, za naszi prapory,
Dawaj zdijmemo wyszcze kełych dohory.

Wyp’jem, Mykoło, za nych, nedotorkanych,
my ż iz toboju swidomo jich wybrały.
Chaj wony znajut', szczo my nepryborkani,
otże, wony tam niczoho ne wyhrały.
Czuty z dynamikiw mowu rosijs'kuju,
z naszoho Juszczenka znowu znuszczajet'sja,
a dopowidacz aż słynoju bryzkaje –
chaj repetuje, daremno starajet'sja!

Dawaj, Mykoło, szcze odyn
i za Pałac i za Kabmin,
za podatkowu, Biłyj Dim,
szczob buło dobre jim usim.
Wony takoż tam p’jut' za nas,
uboliwajut' ciłyj czas
za te, szczo moknem pid doszczem
i dali j kroku ne pidem.

Czy to monarchija, czy oliharchija?
Szczo za derżawa w nas, de opynyłysja?
Wże pid Moskwoju wsja nasza jeparchija.
Może, katołyky mało mołyłysja?
Włada howoryt': nema opozyciji,
łysz chulihany j porjadku porusznyky.
Ce proty nych tut zahony miliciji,
"Berkut" z "Tytanom", a szcze j SBUsznyky.

Dawaj, Mykoła, czarku naływaj.
Za Ukrajinu wyp’jemo dawaj.
Za nasz tryzub, za naszi prapory,
Dawaj zdijmemo wyszcze kełych dohory.

My ne dlja toho usi tut zibrałysja,
szczob po asfalti postukaty kaskoju.
Wże u polityku dosyt' nahrałysja.
My ce prypynymo z Bożoju łaskoju.
Nebo nad Kyjewom wkryłosja chmaramy
witer pid kownir z doszczem zabywajet'sja,
natowp stotysjacznyj trijkamy-paramy
pid parasoljamy...