...Tak dovho znaty krayinu, shcho pam’yataty chasy,
Koly proyizd na metro buv udvichi deshevshyi...
V nebi horyat' perechnyableni Terezy,
I Strilec' z c'oho boku Zemli vyhlyadaye, yak vershnyk.
Misyac' z’yavlyayet'sya nahlo, mov teroryst, –
Ne z toho boku, i ne za tym zakrutom...
V ciy krayini ya vilna – yak vilnym buvaye lyst,
U shuchlyadu vkynutyi i do pory zabutyi.
Mozna zvernuty z shlyachu i v parku na Riversayd
Choch do ranku sydity
i prosto dyvytys' na Bruklin...
(V ciy krayini y bez mene povnisinko vsyakych zayd,
Na krayach yich zoru
ya lysh shche odna "bila kukla".)
Anonimnist' i ye svoboda – ne kradenoho "aydi",
A lyshen nepotribnoho, navit' v nichnim moteli, –
Vidchuttya pid nohamy ne tverdi, i ne vody, –
A kolyshnoyi steli.
Ot zadlya c'oho y dolayet'sya okean
(Y vystavlyayut'sya Vezi, yak kehli, – na te, shchob zbyty...).
Ya lyublyu cyu krayinu – za te, shcho vona nichyya,
Shcho vona ne moya – i ne mushu yiyi lyubyty.