Isus Chrystos rozp’yatyi buv ne raz.
Tam, na Holhofi, ce bulo upershe.
Umer od smerti, moze,– vid obraz,
I za zyttyam ne pozaliv, umershy.

A potim rozp’yaly na polotni,
U marmuri, u hipsi i v hraniti.
A potim rozp’yaly yoho v meni,
I rozp’yaly na cilim bilim sviti.

I tilo z’yily, krov’yu zapyly.
Shche rik, chy dva, chy desyat', chy doviku?
I prodavaly obraz z-pid poly,
I ne dayut' umerty choloviku.

Kudy pidu? Kudy teper pidu?
De na zemli zemlya obitovana?
Kazarmy v Hefsimans'komu sadu,
I vsi narody – yak rozkryta rana...