1.
Nastaw nowyj deń i nam prynis tilky bil i zlist'
Twojich sliw, twojich ostannich sliw.
Nastaw nowyj deń i wypaw doszcz twojich sliz, z twojich
Dywnych sniw, dawno zabutych sniw

Ja pam"jataju toj czas, jak nas z toboju ne raz
Budyw podych dnja i sonce hriło nas.
A może wse ce wernet'sja, a może jakraz?

2.
Ty znowu snyszsja meni i ja żaliju pro wse,
A wsjudy, skriz', za mnoju tiń twoja pływe
I widtodi, deń za dnem, nadija w serci żywe. Ałe!

Pryspiw:
Temnyj kolir, majut' temni noczi, majut' zymni dni i twoji oczi,
Ja baczu slozy twoji, ja czuju sercja minor.
Minor naszych sliw, minor naszych dniw, minor mojich j twojich poczuttiw
Minor twojich oczej i naszych dowhych noczej.

3.
Słowa jak zawżdy ne ti, a hołos zowsim czużyj
I pohljad twij dałekyj i takyj sumnyj.
Bez twoho smichu i sliz, ja zowsim wże ne takyj, jakym ja buw kołys'.

I znowu padaje doszcz, i nebo temne take,
A sonce wże ne hrije i ne rozkwite
Buket szczastja z jakym, nadija w serci żywe. Tomu!