Mij żowteń, sonjasznyk peczalnyj,
Ostannij wybuch soncja j lita,
Twij smich zabutyj kryk proszczalnyj
Mene ne chocze widpustyty.

Mij żowteń, sonjasznyk peczalnyj,
Zabutyj prysmak szczastja j bołju,
Mij kryk dałekyj, kryk błahalnyj
Biżyt' widłunnjam za toboju.

Pryspiw:
Ja załyszusja bilja tebe,
Mow szepit styhłoho kołossja.
Dlja mene – ce dostyhłe nebo,
Dlja tebe – cja harjacza osiń.

Mij żowteń, sonjasznyk peczalnyj,
Tremtyt' sribljasto w pawutynni.
Nastane deń, i ja poczuju
Słowa, ne skazani donyni.

Pryspiw