Deń zawmyraw, czekaw hrozy
Hadjucze nebo zawełos'.
I sribnyj błysk rozbyw nawpił
Hrań miż realnistju i snom, i snom.

Złyj neboschył łysz skynuw spys
Krywymy linijamy wpaw.
I zemłju wsju proszyw unyz
I szwamy zruszennja zijszow, zijszow.
Zływa.

Nichto iz nas ne żdaw hrozy,
A zływa poczałas' nema de jty.
Wydinnja błysk nawodyt' żach
Iz metałewym sercem ne widczujem strach.