Udeń na płoszczi zibrawsja łjud i tam wohoń rozweły.
W weczirnij stati newynnych dusz żorstoko prokljały,
Żorstoko prokljały.

Ostannja spowid' dwoch wid'om jde, proroczat' dołju swoju.
Rozsypłe karty straż-wdiwec' i kyne do wohnju,
I kyne do wohnju.

Wdwiczi bilsze strachu nadchodyt' u mozok,
Koły rachujuczy żertw staty w czerhu ne choczesz nijak,
Kryky w jurbi, słowa ostannich proroctw
Żadat' myttjewoji pomsty tym, chto siw pry wohni na żart.

Wony zawżdy z nebes kryczały, bo z dymom rozijszłys'.
Nesterpnyj bil w sobi schowały w czużych oczach molby
I żodnych sliz ne zdały łycja, łysz natowp obweły.
Zdijnjałys' wwys', jak chyżi ptyci i swjato na zemli. Jeretyky...