Dywłjus' u switli oczi,
U snach by takych nichto ne uzdriw.
Strach uże szczonoczi.
Obnjaty tebe, ce ja tak chotiw.
Nemaje sensu bilsze.
Sterehty tebe wnoczi.
Do smaku twoho, tak ważko znajty kłjuczi.

W meni isnuje kwitka.
Za neju prychodyt' bahato łjudej.
Ta ty – odna iz sotni,
Komu ce ne treba, wid własnych idej.
Meni ne stane tepło,
Jakszczo za skłom twoho wikna.
Stojatyme obraz, w jakomu ty czorna j odna.

Pryspiw:
Dlja koho buty, buty,
Krim sebe u sobi.
Czomu tak prosto, prożyty,
Samym, ta u tobi.
Widkynu pohljad, pohljad
I ruky u krowi.
Po łezu twojich sliw
Bajduże prowedut'.
Wony szcze pozwut'.

Ja sam w swojemu klipi
Wynoszuju czas widnowłenych ran.
Jakby ne baczyw switu,
To żyw by udeń za gratamy bram.
Meni tak mało switła,
Szczob postełyty swoju tiń.
I wisk widpuskaje na wołju mij fitil.

Pryspiw

Widdaj meni use.
Widdaj, ne wbyj sebe.
Widdaj meni usi swoji porywy.
Ja szcze tut.

Pryspiw