A ja czesna diwczyna – pro sebe dbaju,
Błyz'ko do sebe nikoho ne pidpuskaju.
Bo pidpuskaty meni zaboronjaje
Toj, chto mene ochoronjaje!
Toj, chto mene zachyszczaje wid inszych.
Toj, chto hroszi daje – koły mensze, koły bilsze.
Toj, chto kupyt' meni i kwartyru, i maszynu.
Toj, chto maje na ce wahomu pryczynu.
Bo win łjubyt' mene, bo win chocze mene.
Win zarady mene zemłju perewerne.
Wsi moji zabahanky zadowołyt' ochocze.
Win bahato daje... Ałe szcze bilsze chocze!

Pryspiw:
A ja nenawydżu sponsora!
Zate łjubłju mecenata!
A ja łjubłju mecenata!
Zate nenawydżu sponsora!

A ja widomyj sportsmen, ja hoły zabywaju,
Ja szwydko bihaju, ja wysoko strybaju!
Duże ridko prohraju, czasto peremahaju!
Wysokych rezultatiw u sporti dosjahaju!
Moje tiło wkryte szramamy – ce moji widznaky,
Bo ja zawżdy u hri, ja na wistri ataky.
Ja nikoły nadowho ne zasydżujus' na ławi,
I tomu ja postijno kupajusja u sławi.
Ta pohljań na moju formu, baczysz – szczos' take tenditne?
Ce moje im’ja – nikomu ne pomitne!
A os' cju wełyku bljambu, szczo wydno zwidusjudy?
Ce sponsor swij znak meni powisyw na hrudy!

Pryspiw

A ja skromnyj artyst, ja tworcza łjudyna.
Tak, u mene je kwartyra, u mene je maszyna.
I ja wsim takoju zirkoju wełykoju zdawawsja,
Ta, na swoju bidu, ja zi sponsorom zw’jazawsja...
I win wczyt' mene żyty, win wczyt' mene spiwaty,
De i szczo howoryty, de i jak wystupaty.
Jomu wże ne potribna niczyja dopomoha,
Bo win wże hotowyj pryriwnjatysja do boha!

Pryspiw