Tak, ja ne santechnik i ne profesor.
Mene ljakaje słowo "procesor".
Nowitnich technołohij ne rozumiju,
Niczoho ne znaju, niczoho ne wmiju.
Bo ruky moji, nemow zakarłjuky,
Bo hołowa ne łeżyt' do nauky.
Żywu, jak żywet'sja, i poky serce b’jet'sja,
Takym załyszusja – meni tak zdajet'sja.
Zate u mene ha... Zate u mene ha...
Zate u mene harna boroda... da!

Pryspiw:
Boroda ruda, boroda ruda!

Tak, ja takyj i ne choczu buty inszym!
Ne choczu buty kraszczym, ne choczu buty hirszym!
Ne choczu ity do jakojis' mety –
Meni j tak dobre, bo w mene je ty.
A twoji podruhy każut', szczo ja tobi ne para,
Szczo ja neczepura, szczo ja nezdara!
Szczo ja nikoły ne wyb’jusja w łjudy,
Szczo putńoho z mene niczoho ne bude!
Możływo, szczo tak... Możływo, szczo ni...
Ałe tebe wse taky prywabłjuje w meni...

Pryspiw