Proszczaj, proszczaj, o Rio-de Żanejro,
Mojich oczej nebaczena zwizdar,
U czornim nebi ty jaskrawa zirka,
Ty moje szczastja i moja bida.
Ty spałachnuła, łuła, łuła, znenac'ka, raptom
I osijała duszu meni
I ja choti by staty kosmonawtom
I dołetit' do tebe chocz by uwi sni.

Proszczaj, proszczaj, o syzaja hołubko,
Ce ja twij hołub z złamanym kryłom.
Zyma łjutuje, zamitaje zemłju
Staje u serci lodjanym stowpom.
Meni wse pofih, ja choczu spaty
I chaj nasnyt'sja meni sprawżnje i żywe
Ja na ostanok budu kryczaty,
Mo potim kryk cej chto pisneju nazwe.