Wesna – za zymoju, lito – za wesnoju,
Ja – za bat'kom, mij syn – za mnoju.
Bytymy szljachamy, kruczamy-jaramy
Proljahła doroha wid zemli – do Boha.
Radoszczamy, bidamy, hołodom, obidamy,
Rankowoju rosoju, diwoczoju krasoju.
Po duszi łjuds'kij, sujeti myrs'kij,
Po rukach krywawych...
Żyttja kotyt'sja kołesom.

Brały rukamy swjatist' ta posmichałys' w oczi,
Jak rozhubyły jakist', w kilkist' składały noczi,
Bihły do soncja dity, powyrostały szwydko,
Zarosły ternjam kwity...
My zahubyły Słowo, naszi zmiliły riky,
My zabuwajem mowu, psujemo krow nawiky,
Na zachid jdem mistamy, zemłju swoju łyszajem,
Czy to na dowho z namy radist' u czużim kraju?
A w swojim ridnim kraju bil rozrywaje duszu,
Ja wse widdam, szczo maju, i wse zrobłju, szczo muszu.
W tim twoja sława, i twoje prokljattja,
Czuża derżawa, ridne bahattja...

Po bajdużosti
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Po słowach łjubowi ta po zradach
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Po mołytwach ta po proklonach
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Żyttja kotyt'sja kołesom...

Po materyns'kych slozach ta rukach
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Po starych ta nowych bohach
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Czerez mriji moji ta rozpacz
Żyttja kotyt'sja kołesom,
Żyttja kotyt'sja kołesom...