Pryspiw:
Oj dywni reczi ja baczu.
Smijus' j wodnoczas płaczu.
Smijus' j wodnoczas płaczu,
Szczo dali ja pobaczu? (wes' kupłet – 2)

Ja baczyw łjudej, jaki hołodu ne znały,
Baczyw łjudej, jaki wid ńoho pomyrały,
Baczyw zamożnych i baczyw złydni,
Baczyw mersedesy i wizky inwalidiw.

I os' widpowid' wsim tym, chto bahatymy sebe nazywaje,
Chto dumaje, szczo wse maje, a na sprawdi wse wtraczaje.
Chto zaraz perszyj, obow’jazkowo bude ostannim,
Tomu szczo win tak chocze, inaksze ne buwaje.

Zwertannja do łjudej sylnych switu c'oho,
Same dlja was moja cja peredmowa.
Wse szczo, potribno, zaswidczeno wam buło,
Ałe posijano pry dorozi, ternja wyrosło, jak sumno.

Zasudżeni tym, szczo Joho krowi ne pryjnjały,
Na zemli, a ne na nebi sobi skarby zbyrały.
Os' i zaraz dlja was słowo żyttja łunaje,
Czerez kajattja dusza spasinnja nabuwaje.

Pryspiw

Wy chotiły prawdy, ałe pryjnjat' jiji wy ne zumiły,
Wychodu ne baczyły, możływo, prosto ne chotiły.
Prawdu abo smert', ostannje wybyrały,
Bahato chto z was swoju duszu wtraczały.

Kupuwały żytło, a wtraczały wicznist',
Naroszczuwały kapitał zabuwajuczy pro czesnist'.
Kupuwały łjudej, ałe druziw ne mały,
Dumały, szczo żywete, a wy prosto isnuwały.

Mały władu na zemli, ałe sercja ne mały,
Mały pokłykannja wid N'oho, ałe joho zakopały.
Tiło starije, skarbiw nichto ne zabyraje,
Pekło bez Chrysta na wsich czekaje.

Hroszi – papirci, włada – tymczasowa,
Zadowołennja switu c'oho ce prosto popsowo.
Je nezemne szczastja, jake wy ne zbahnuły,
Myr i spokij w serci ty ne prydbajesz za wałjutu.
Wse duże prosto: pryjmajesz abo pomyrajesz,
Smert' czy żyttja, szczo ty obyrajesz? (2)

Pryspiw

Ja baczyw łjudej, jaki hołodu ne znały,
Baczyw łjudej, jaki wid ńoho pomyrały,
Baczyw zamożnych i baczyw złydni,
Baczyw mersedesy i wizky inwalidiw.