Pryspiw:
Ja znowu baczu pusti słowa,
Ty czujesz znowu poczałas' wijna.
Ne choczu ja zajwych prykras,
Newże kożen zbożewoliw z nas?

Nu, de ż oti prosławłeni bijci chip-chop kultury?
De jich pidnjate znameno, newże oczi moji zatułeno?
De perszi iz ostannich pidnjati z narodu?
De miljony łjudej, jaki ne jdut' łysze za modoju?

De rewołjucija probudżennja? Żyttja zminy na kraszcze?
Czomu ne jedna nasza partija rozkydana po nacijam?
My zazdrymo, wbywajemo, pantujemos' bezhłuzdo,
A łjudy na nas dywljat'sja i każut': w hołowi jich pusto.

Iz nas zrobyły kłouniw po wsich tełeekranach.
Tak, my sprawdi je kłouny, bo skilky z nas je sprawżnich?
Zwyczajnomu reperu ne bilsze dwadcjat' rokiw,
A wse ce oznaczaje, szczo my w iłjuziji polotiw.

Pryspiw

My widstupyły wid wiry bat'kiw, załyszyły Boha,
Martin Łjuter Kinh dywyt'sja z żachom na nowitnju modu.
My ne je z toboju braty, my po rizni storony
I ce nasza probłema, ce prokljattja mołodi.

I szczo je chip-chop? Te, szczo my pobaczyły,
Te, szczo my poczuły, i te, szczo nam naw’jazano.
Możływo, zowsim skoro chip-chop ne bude w awanhardi,
My ne budemo nikomu cikawi i budemo wyni w c'omu sami.

Jakszczo ce je chip-chop, todi ja w opozyciji.
My stworymo nowu kulturu z najkraszczymy tradycijamy!
Jakszczo ce je chip-chop, todi ja w opozyciji.
My stworymo nowu kulturu z najkraszczymy tradycijamy!

Pryspiw