Pryspiv:
Oy dyvni rechi ya bachu.
Smiyus' y vodnochas plachu.
Smiyus' y vodnochas plachu,
Shcho dali ya pobachu? (ves' kuplet – 2)

Ya bachyv lyudey, yaki holodu ne znaly,
Bachyv lyudey, yaki vid noho pomyraly,
Bachyv zamoznych i bachyv zlydni,
Bachyv mersedesy i vizky invalidiv.

I os' vidpovid' vsim tym, chto bahatymy sebe nazyvaye,
Chto dumaye, shcho vse maye, a na spravdi vse vtrachaye.
Chto zaraz pershyi, obov’yazkovo bude ostannim,
Tomu shcho vin tak choche, inakshe ne buvaye.

Zvertannya do lyudey sylnych svitu c'oho,
Same dlya vas moya cya peredmova.
Vse shcho, potribno, zasvidcheno vam bulo,
Ale posiyano pry dorozi, ternya vyroslo, yak sumno.

Zasudzeni tym, shcho Yoho krovi ne pryinyaly,
Na zemli, a ne na nebi sobi skarby zbyraly.
Os' i zaraz dlya vas slovo zyttya lunaye,
Cherez kayattya dusha spasinnya nabuvaye.

Pryspiv

Vy chotily pravdy, ale pryinyat' yiyi vy ne zumily,
Vychodu ne bachyly, mozlyvo, prosto ne chotily.
Pravdu abo smert', ostannye vybyraly,
Bahato chto z vas svoyu dushu vtrachaly.

Kupuvaly zytlo, a vtrachaly vichnist',
Naroshchuvaly kapital zabuvayuchy pro chesnist'.
Kupuvaly lyudey, ale druziv ne maly,
Dumaly, shcho zyvete, a vy prosto isnuvaly.

Maly vladu na zemli, ale sercya ne maly,
Maly poklykannya vid N'oho, ale yoho zakopaly.
Tilo stariye, skarbiv nichto ne zabyraye,
Peklo bez Chrysta na vsich chekaye.

Hroshi – papirci, vlada – tymchasova,
Zadovolennya svitu c'oho ce prosto popsovo.
Ye nezemne shchastya, yake vy ne zbahnuly,
Myr i spokiy v serci ty ne prydbayesh za valyutu.
Vse duze prosto: pryimayesh abo pomyrayesh,
Smert' chy zyttya, shcho ty obyrayesh? (2)

Pryspiv

Ya bachyv lyudey, yaki holodu ne znaly,
Bachyv lyudey, yaki vid noho pomyraly,
Bachyv zamoznych i bachyv zlydni,
Bachyv mersedesy i vizky invalidiv.