Maju deń, maju myt', maju wicznist' sobi na ostaczu.
Mała szczastja swoje, prominjała joho na bidu.
Hołubymy doszczamy sto raz nad toboju zapłaczu.
Hiacyntowym soncem sto raz nad toboju zijdu. (2)

My z toboju taki bezboronni odne pered odnym.
Cja łjubow buła schoża na tajinstwo perszych pryczast'.
Kożen ranok buw niczczju. Kożna nicz buła peredodnem.
Kożen deń buw żahuczym, żahuczym czuttjam peredszczast'. (2)

A teper... Szczo teper? Moje serce nawiky sterpne.
Na pożeżach peczali ja pam’jat' swoju obpałju.
Jakby znaw ty, jak sołodko, sołodko i jak nesterpno,
Jakby znaw, jak żahucze, żahucze tebe ja łjubłju!
Jakby znaw, jak żahucze... i jak spoczatku tebe ja łjubłju!