Za obrijem chmary tancjujut',
Na ołtari pyru bohiw,
A sered tenditnoho snihu u krużci
Medowiji riky Jaryło proływ.
I kełych za kełychom poeziji med
Buntuje po żyłach, jak witer w wołossi,
O napij bohiw, sałjutuj, sałjutuj!
Himnamy odyna na czornomu sonci!
Irij szepocze mołocznymy rikamy,
Riky huljajut' kosamy diwczyny,
U medu poeziji płacze dytja,
Słow’jans'kyj mecz ważkyj, jak żyttja...
I kełych pustyj, nacze u serci...

Zachodżu ja w zamok – kołysku dzerkał,
I zwużuje koło dzerkał tych tuman,
Kimnaty – forteci mojeji duszi,
Pirnajut' i budjat' pryrodu w mytci...

Rozłyłysja krynyci
U mojij krowi,
Sołod medu
Łis pysze,
A tam, de fortecja,
Na żyłach mojich
Łunaje twij hołos,
I swij korabel
Sołod whamuje,
O kłjucz wsich kłjucziw,
Widdaj pociłunok!..

Hotyczna dzwinycja spowiszczuje nicz,
A zamku nawkoło szepocze lis ricz.
U hosti czekaju wid'makiw i wid'om,
Rozpoczaty szczob bał mistycznym tankom...

Prywydy hołosu
Nesut' na rukach
Oczi mynułoho,
Krow rytualiw.
Znajty tut im’ja,
Im’ja w dwoch słowach –
Szukaty wohoń
Miljoniw pryczaliw...