Ja ne znaju szczo ważcze – litaty, czy bihty?!
Ne widczuw ja szczo łehsze – stojaty, czy wpasty?!
Ja ne choczu szczorazu wpadaty u widczaj,
Ałe stijkist' wysnażuje dużcze niż spraha!

Ja ne płaczu – trymajuczy łezo rukamy,
Ta czy dowho trymatymu – bis joho znaje?!
Ja ne baczyw u widbłyskach soncja nadiji,
Może prosto ne whłediw – czy dywywsja zamało!

Ja ne dumaju – warto czy ni obyraty,
Miż udarom odnym, abo szkwałom udariw!
Ja ne możu prymusyty duszu mowczaty,
Ałe sensu nemaje spiwaty dlja durniw!

Ja ne wpewnenyj – zmożu czy ni ja skazaty,
Majże w dwiczi zrostaje napruha u horli,
Ja ne wirju szczo prawdu ne można zbrechaty –
Ta ne zawżdy znajdesz szczo kazaty krim prawdy!

Deń u deń czas mynaje – łetyt' w pered, obmynaje,
Moji dumky, moju dołju – chocz jidu ja z nym majże porjad.
A win łetyt', ne zważaje – na sercja stuk, zaważaje,
Meni zrobyty zupynku, widdychatysja chwyłynku.

Ja ne zbahnu szczo do czoho – i ne prymuszu nikoho,
Moji pisni zrozumity – ne isnuwaty, a żyty!
Chaj promiń soncja ne hrije, i jak ne łehka nadija,
Ja choczu buty soboju – ne czuty zapachu hnoju!

Ne czuty i ne widczuwaty!
Ne baczyty i ne torkaty!
Ostanni sumniwy złamaty –
I żyty, a ne isnuwaty!

Stychija, rozbeszczenist', wolja i rozum,
Trymaty powoddja, czy bihty za wozom?
Ta sumniwy w hołowu lizut' i lizut' –
Czy wtrymaje kamiń natuhu zaliza?

Us'oho po czerzi – abo wse i widrazu,
Posłaty usich – czy schowaty obrazu?
Pałaje wohoń useredyni tiła –
I ne dozwoljaje sydity bez diła!

Widbytky mynułoho, tini majbutńoho,
Hostrym nożem widrizajut' wid sutńoho,
Chwylja za chwyłeju zrostajut' bażannja,
Ta zapołonjajut' mene do ostanńoho!

Hrudy zdijmajut'sja, podych kripcziszaje,
Słowo za słowom szczo dali smiliszaje,
Kryła zrostajut', wahannja znykajut' –
Striły worożi w mene ne włuczajut'!

Nicz za niczczju znykaje, moji wahannja wbywaje,
Płekaje sjajwo nadiji, oswitłjuje moji mriji,
I chaj ne łehko złowyty, czy nawit' łysz ujawyty,
Szczo zirku tu, szczo bażajesz – w dołonjach micno trymajesz.

Chocz chto je chto, ja ne znaju – i z nych sebe ne wpiznaju,
Slipyt' tuman moji oczi, obłyty doszcz mene chocze,
Ta czuju pokłyk ja neba – czy treba jty, czy ne treba,
Ałe dusza widczuwaje, szczo ja wże ne obyraju!

Szczo ja swij szljach uże baczyw!
Szczo ja dlja sebe widznaczyw!
Zanudam ne potykaty –
J łetity, a ne potopaty!
A na usychaty, a ne pomyraty –
Żyty, a ne isnuwaty!