Wykonawca: Monolit
Słowa: Костянтин Гордейчук | Muzyka: Микола Григор’ян, Ю. Агеев |
Chto zdołaje padinnja czas?
Chto mynuje widchył u bik?
Chto dokaże, szczo win wmije trymaty kurs!?
Chto widkyne wahannja wraz?
Chto swij szljach obere na wik?
Chto na dili pokaże wsim, szczo win ne bojahuz!?
Smiływi słowa, krasywe kino,
Ta hostra mołwa pidkoszuje znow!
A sutnist' żyttja, i joho zmist zahałom,
Szczo wse maje toj, chto jde naprołom!
Chto jde naprołom!
Szczob ne wpasty – ne treba jty!
Szczob ne wstaty – zwykaj powzty!
Szczob ne baczyty soncja – oczi zatuły!
Ty ne znajesz czy warto znow,
Chto koho – rozum czy łjubow,
I serce rwet'sja "tak", a łunaje "ni"!
Ty znowu stojisz, chocz maw by ity,
Czomu ty mowczysz? Zhadaj, chto je ty!
Bo sutnist' żyttja i joho zmist zahałom,
Szczo wse maje toj, chto jde naprołom!
Chto jde naprołom!