Ya ne znayu shcho vazche – litaty, chy bihty?!
Ne vidchuv ya shcho lehshe – stoyaty, chy vpasty?!
Ya ne chochu shchorazu vpadaty u vidchay,
Ale stiykist' vysnazuye duzche niz spraha!

Ya ne plachu – trymayuchy lezo rukamy,
Ta chy dovho trymatymu – bis yoho znaye?!
Ya ne bachyv u vidblyskach soncya nadiyi,
Moze prosto ne vhlediv – chy dyvyvsya zamalo!

Ya ne dumayu – varto chy ni obyraty,
Miz udarom odnym, abo shkvalom udariv!
Ya ne mozu prymusyty dushu movchaty,
Ale sensu nemaye spivaty dlya durniv!

Ya ne vpevnenyi – zmozu chy ni ya skazaty,
Mayze v dvichi zrostaye napruha u horli,
Ya ne viryu shcho pravdu ne mozna zbrechaty –
Ta ne zavzdy znaydesh shcho kazaty krim pravdy!

Den u den chas mynaye – letyt' v pered, obmynaye,
Moyi dumky, moyu dolyu – choch yidu ya z nym mayze poryad.
A vin letyt', ne zvazaye – na sercya stuk, zavazaye,
Meni zrobyty zupynku, viddychatysya chvylynku.

Ya ne zbahnu shcho do choho – i ne prymushu nikoho,
Moyi pisni zrozumity – ne isnuvaty, a zyty!
Chay promin soncya ne hriye, i yak ne lehka nadiya,
Ya chochu buty soboyu – ne chuty zapachu hnoyu!

Ne chuty i ne vidchuvaty!
Ne bachyty i ne torkaty!
Ostanni sumnivy zlamaty –
I zyty, a ne isnuvaty!

Stychiya, rozbeshchenist', volya i rozum,
Trymaty povoddya, chy bihty za vozom?
Ta sumnivy v holovu lizut' i lizut' –
Chy vtrymaye kamin natuhu zaliza?

Us'oho po cherzi – abo vse i vidrazu,
Poslaty usich – chy schovaty obrazu?
Palaye vohon useredyni tila –
I ne dozvolyaye sydity bez dila!

Vidbytky mynuloho, tini maybutnoho,
Hostrym nozem vidrizayut' vid sutnoho,
Chvylya za chvyleyu zrostayut' bazannya,
Ta zapolonyayut' mene do ostannoho!

Hrudy zdiymayut'sya, podych kripchishaye,
Slovo za slovom shcho dali smilishaye,
Kryla zrostayut', vahannya znykayut' –
Strily vorozi v mene ne vluchayut'!

Nich za nichchyu znykaye, moyi vahannya vbyvaye,
Plekaye syayvo nadiyi, osvitlyuye moyi mriyi,
I chay ne lehko zlovyty, chy navit' lysh uyavyty,
Shcho zirku tu, shcho bazayesh – v dolonyach micno trymayesh.

Choch chto ye chto, ya ne znayu – i z nych sebe ne vpiznayu,
Slipyt' tuman moyi ochi, oblyty doshch mene choche,
Ta chuyu poklyk ya neba – chy treba yty, chy ne treba,
Ale dusha vidchuvaye, shcho ya vze ne obyrayu!

Shcho ya sviy shlyach uze bachyv!
Shcho ya dlya sebe vidznachyv!
Zanudam ne potykaty –
Y letity, a ne potopaty!
A na usychaty, a ne pomyraty –
Zyty, a ne isnuvaty!