– Tatku, miy ridnyi!
Kulbaby pobihly do shkoly...
– Ya z i kazu, shche ne chas chornobryvci sadzaty!
– A vchora na rozi Brodveya ta sorok iz chymos'
Ya pohlyad zelenych prymruzenych kul rozdyvylas'...
I shelest pronyzlyvych sonyachnych zoykiv vechirnich,
Shcho v chornych panchochach vychesuyut' tanec' ostanniy.
Tilky chomu ya odna sered vsich zabludylas'?

– Ty tilky ne dumay,
Shcho vse v moyim serci zabuto...
Ty znayesh, yak vazko more rukamy trymaty?..
Na rozi pechalno zabutoho vchora iz chymos', –
Raptovyi smich kablukiv z peremoznym – "Zavtra!"
Kashtanom kolyuchym odtyata vid plich – pokotylas',
Ta y v chornych panchochach vychesuye tanec'...
Ochi...
Vid rozpachu, – v kryk!
Ne zupynylas'!
U prysmerkach litno-osinnich...
Nazavzdy ostannich.

– Tatku, miy ridnyi!
Kulbaby pobihly do shkoly!
Tilky chomu ya odna sered vsich zabludylas'?