Zovta troyanda

Blakytno zithnula nich. Kimnatoyu brodyt zovta troyanda...
V brunatnyh shpalerah, zakolyhani vitrom, slova zaplelys pavutynnyam chervonym.

Zhortaye zithannyamy pyl, peljustkamy plachut spohady vitru...
Prymary daleki, skuiovdzeni bolem, shovalys v kutku shturmovynnyam solonym.

Tvii holos pechalnyi, Tvii holos pechalnyi
mene rozbudyv...
Tvii holos pechalnyi, Tvii holos pechalnyi
za mnoyu hodyv...

Zithaye, vovtuzytsya son, pid nebom brodyt sribno-blakytnym...
V zapechalnyh krayah, zakolyhani kvity nichni dorikayut meni slovom tvoyim holodnym.