Blakytno zitchnula nich. Kimnatoyu brodyt' zovta troyanda...
V brunatnych shpalerach, zakolychani vitrom, slova zaplelys' pavutynnyam chervonym.

Zhortaye zitchannyamy pyl, pelyustkamy plachut' spohady vitru...
Prymary daleki, skuyovdzeni bolem, schovalys' v kutku shturmovynnyam solonym.

Tviy holos pechalnyi, Tviy holos pechalnyi
mene rozbudyv...
Tviy holos pechalnyi, Tviy holos pechalnyi
za mnoyu chodyv...

Zitchaye, vovtuzyt'sya son, pid nebom brodyt' sribno-blakytnym...
V zapechalnych krayach, zakolychani kvity nichni dorikayut' meni slovom tvoyim cholodnym.