Transliteration
Menu
Koly my stupyly na shlyah – bulo nas nemalo,
Ta chas rozirvav nas, rozkydav usih – hto kudy!
Ne raz i ne dvichi, my pislya padinnya vstavaly,
Kriz vtomu i bil, krok za krokom do cili my ishly!
Napruzeni m’yazy hodynamy vtihy ne znaly,
Shchodnya i shchotyznyamy viddano hrest svii nesly!
Ponureni ochi my znovu vpered pidiimaly,
Ta sumnivy v serci toptaly i dushyly zavzdy.
Pryspiv:
O-o-o, chy vystachyt syly?
Shcho vyshche my staly, tym dali skladnishe nam ity!
O-o-o, de nashi mohyly?
Chy vypade vdacha nam v temryavi yih obiity!?
O-o-o, vybir vze zroblen!
I yak ce neskladno – v mynule nema vorottya!
O-o-o, duh viry ne zlomlen!
Do soncya torknutysya, dolya vze nasha taka!
Iz ranku do vechora v zad i vpered my blukaly,
Sumlinno shukayuchy problysky svitla u tmi!
Na zazdry, obrazy ni vden, ni vnochi ne zvazaly,
Usmishkamy vidpovidaly na pohlyady zli!
Nadirvani zyly zusyllyamy voli trymaly,
Z rokamy micnishala vpevnenist v virnosti dii!
My zoloto pravdy ta sriblo nadiyi plekaly,
Ta viryly svyato u zdiisnennya mrii!
Hospody, chy vystachyt u nas syly ne zupynytys na comu shlyahu ta ne pidihnuty kolina...
Hospody, chy ne pohovayemo my sami sebe u mohylah nashyh sumniviv, chy vspiyemo vchasno otyamytys...
Skazy Boze, chy zmozemo ne povernuty na pivdorohy ta z chestyu zustrity koznoho voroha...
Ta popry usi vahannya – Boze, my vidchuvayemo v nashyh sercyah vohon, i my virymo, shcho nasha dolya – vidlamaty shmatok vid soncya!
Pryspiv
