Łyst w mojich rukach – perelitnyj ptach,
Domom zapach, swjatom rodynnym,
Zapachy tonki, spohady p’janki.
Nicz poryna tycho i płynno,
Szczo łyche buło, to same mynuło, –
Za wodoju jszło, bilsze ne wernuło.
I w szczasływych snach, niby krylmy ptacha
Propływaje ridnyj dim.

Pryspiw:
W czużyni ne rodjat'sja pisni,
A koły buwaje – to sumni...
Wsja nadija wypyta do dna...
A czy stane domom czużyna?

Raptom spokij znyk, żurawłynyj kryk
Son uwiwa, mriji rozwijaw.
Misjac' w hłuszyni ne wid czużyny
Żałem minjaw, tuhu nawijaw.
Ta myne cja nicz, obernet'sja rankom,
Zori w wyszyni – sonjacznym switankom,
Widczaj czużyny obernet'sja szczastjam
Znow łjubyty ridnyj dim.

Pryspiw (2)