Ne łysz heroji na zemli zrostajut',
Je u witczyzny i taki syny,
Kotrym i Bat'kiwszczyna ne swjataja,
Swjati jim tilky hroszi i czyny.

Takyj hłahołyt': Ja słuha narodu!
Ałe narodu tym cej służyt' druh,
Szczo nyszkom nyszczyt' mowu i pryrodu,
Narod swij obertajuczy na słuh.

Taki zahnały w seła ridne słowo
I tam joho wże tjahnut'sja dobyt'
Aby zabraty pam’jat' w nas i mowu,
A jich ne majut' nyni łysz raby.

Pryspiw:
Widdajte mowu – ne prochannja, a nakaz!
Widdajte mowu, naszu pam’jat' i opłot!
Widdajte mowu, i ne kołys', a w cej że czas!
Wmre mowa – i my szczeznem jak narod!

Buło nełehko mowu w nas zabraty,
Kotra korinnjam w Bat'kiws'kij zemli.
Sam chan Batyj ne zmih jiji stoptaty, –
Prote narodu słuhy wse zmohły...

Wony zrobyły z mowy neprestyżnu,
Zabrawszy z WUZiw, szkił i ustanow;
Nas sponukały kożnym dnem i tyżnem
Do zrady najspiwucziszoji z mow.

Nam pylnist' prysypały pobrecheńky,
Szczo my w tij zradi majże raj znajszły.
Wstawajte, kozaczeńky-chmelnyczenky,
Poky my spały, mowu izweły!

Pryspiw:
Widdajte mowu – ne prochannja, a nakaz!
Widdajte mowu, prorubajte w serci lid!
Widdajte mowu, i ne kołys', a w cej że czas!
Łysz mowoju żywyj kozac'kyj rid!

Chto my dlja nych? – Prosti aboryheny,
Ałe w tim słowi wełyczeznyj zmist,
Bo w zemłju powrostały naszi heny –
Ce nawit' kriz' asfalt wełykych mist.

Chazjajin chto? – Czynownyczi konkławy
Czy ty, aboryhen zemli ciji?
Ce sprawżnij bij, chocz, własne, ne krywawyj,
Prote i ne najłehszyj iz bojiw.

My w tim boju szcze skażem swoje słowo
Pro Czyhyryn, pro Czerniwci i Krym,
Ta hołowne – widwojuwaty mowu
U kotrij hłas narodu kriz' wiky.

Pryspiw:
Widdajte mowu – ne prochannja, a nakaz!
Widdajte mowu, naszu pam’jat' i opłot!
Widdajte mowu, i ne kołys', a w cej że czas!
Łysz w mowi wiczno żytyme narod!

Braty, na nas wy ne dywit'sja skosa –
Za swoje krowne bij ide u nas:
S'ohodni w nas kosoju mowu skosjat',
A zawtra łyszeń pryjmut'sja za was!

Ce bude kraszczyj w switi bratstwa projaw,
Koły u pisnju zilljut'sja słowa,
I wstane brat za brata ridnu mowu,
I chor tysjaczohołosyj zaspiwa!

Pryspiw:
Widdajte mowu – ne prochannja, a nakaz!
Widdajte mowu, naszu pam’jat' i opłot!
Widdajte mowu, i ne kołys', a w cej że czas!
Łysz w mowi wiczno żytyme narod!

Widdajte mowu...
Widdajte mowu...
Widdajte mowu...
Łysz w mowi wiczno żytyme narod!